BİNALARDA ENERJİ PERFORMANSI YÖNETMELİĞİ
BİRİNCİ
BÖLÜM
Amaç,
Kapsam, Dayanak, Tanımlar ve Kısaltmalar
Amaç
MADDE
1 – (Değişik:RG-1/4/2010-27539)
(1)
Bu Yönetmeliğin amacı, binalarda enerjinin ve enerji kaynaklarının etkin ve
verimli kullanılmasına, enerji israfının önlenmesine ve çevrenin korunmasına
ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.
Kapsam
MADDE
2 – (Değişik:RG-1/4/2010-27539)
(1)
Bu Yönetmelik mevcut ve yeni yapılacak binalarda;
a)
Mimari tasarım, mekanik tesisat, aydınlatma, elektrik tesisatı gibi binanın
enerji kullanımını ilgilendiren konularda bina projelerinin ve enerji kimlik
belgesinin hazırlanmasına ve uygulanmasına ilişkin hesaplama metotlarına,
standartlara, yöntemlere ve asgari performans kriterlerine,
b)
Enerji kimlik belgesi düzenlenmesi, bina kontrolleri ve denetim faaliyetleri
için yetkilendirmelere,
c)
Enerji ihtiyacının, kojenerasyon sistemi ve yenilenebilir enerji kaynaklarından
karşılanmasına,
ç)
Ülke genelindeki bina envanterinin oluşturulmasına ve güncel tutulmasına,
toplumdaki enerji kültürü ve verimlilik bilincinin geliştirilmesine yönelik
eğitim ve bilinçlendirme faaliyetlerine,
d)
Korunması gerekli kültür varlığı olarak tescil edilen binalarda, enerji
verimliliğinin artırılmasına yönelik önlemler ve uygulamalar ile ilgili, Kültür
ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun görüşünün alınarak bu görüş
doğrultusunda yapının özelliğini ve dış görüntüsünü etkilemeyecek biçimde
enerji verimliliğini arttırıcı uygulamaların yapılmasına
ilişkin
iş ve işlemleri kapsar.
(2)
Sanayi alanlarında üretim faaliyetleri yürütülen binalar, planlanan kullanım
süresi iki yıldan az olan binalar, toplam kullanım alanı 50 m2’nin
altında olan binalar, seralar, atölyeler ve münferit olarak inşa edilen ve
ısıtılmasına ve soğutulmasına gerek duyulmayan depo, cephanelik, ardiye, ahır,
ağıl gibi binalar bu Yönetmeliğin kapsamı dışındadır.
Dayanak
MADDE
3 – (Değişik:RG-1/4/2010-27539)
(1)
Bu Yönetmelik, 18/4/2007 tarihli ve 5627 sayılı Enerji Verimliliği Kanununun 7
nci maddesinin birinci fıkrasının (ç) ve (d) bentleri ile 13/12/1983 tarihli ve
180 sayılı Bayındırlık ve İskân Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında
Kanun Hükmünde Kararnamenin 30/A numaralı maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
ve kısaltmalar
MADDE
4 – (1)
Bu Yönetmelikte geçen;
a)
Aydınlatma enerji tüketimi: Binanın aydınlatılması için harcanan toplam
enerjiyi,
b)
Aydınlatma yükü: Aydınlatma için kullanılan toplam kurulu gücü,
c)
Bağımsız bölüm: Anagayrimenkulün ayrı ayrı ve başlı başına kullanılmaya elverişli
olup, 2/7/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu hükümlerine göre
bağımsız mülkiyete konu olan bölümlerini,
ç)
Bakanlık: Bayındırlık ve İskan Bakanlığını,
d)
Bina: Kendi başına kullanılabilen, üstü örtülü olan insanların içine
girebilecekleri ve insanların oturma, çalışma, eğlenme veya dinlenmelerine veya
ibadet etmelerine yarayan ve hayvanların ve eşyaların korunmasına uygun yapıyı,
e)
Bina sahibi: Bina üzerinde mülkiyet hakkına sahip olan gerçek veya tüzel kişiyi
veya varsa intifa hakkı sahibini, eğer her ikisi de yoksa binaya malik gibi
tasarruf edeni,
f)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Bina yöneticisi: Kat Mülkiyeti Kanununa göre
atanmış veya seçilmiş veya belirlenmiş olan ve bina yönetimini sağlayan kişiyi,
g)
Bireysel ısıtma: Bağımsız bölüm içerisine yerleştirilen bir ısı üretim
kaynağından elde edilen ısıtma enerjisi ile bağımsız bölümün ısıtılmasını,
ğ)
Bölgesel ısıtma sistemi: Bir merkezden elde edilen ısıtma enerjisinin, mahalle
ve daha büyük ölçekteki yerleşimlerde yer alan binalara dağıtılmasını ve
bağımsız bölümlerin ısıtılmasını sağlayan sistemi,
h)
Bölgesel sıhhi sıcak su sistemi: Bir merkezden elde edilen sıhhi sıcak suyun
bölge içerisindeki binalara ve bağımsız bölümlere dağıtılması ve kullanılmasını
sağlayan sistemi,
ı)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
i)
Enerji kimlik belgesi: Asgari olarak binanın enerji ihtiyacı ve enerji tüketim
sınıflandırması, yalıtım özellikleri ve ısıtma ve/veya soğutma sistemlerinin
verimi ile ilgili bilgileri içeren belgeyi,
j)
(Değişik:RG-28/4/2017-30051) Enerji kimlik belgesi vermeye yetkili
kuruluşlar: Enerji kimlik belgesi düzenlemek üzere Bakanlık tarafından
yetkilendirilmiş gerçek veya tüzel kişileri,
k)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
l)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
m)
Enerji yöneticisi: Binalarda enerji yönetimi ile ilgili faaliyetleri yerine
getirmekle sorumlu ve enerji yöneticisi sertifikasına sahip kişiyi,
n)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
o)
Halojen lamba: İçinde halojen gaz bulunan tungsten halojen ve metal halojen olmak
üzere iki çeşidi bulunan lambaları,
ö)
Hizmet amaçlı binalar: Kamu binaları, okullar, ibadethaneler, hastaneler,
sağlık merkezleri ve benzeri amaçlara tahsis edilmiş binaları, sığınma veya
yaşlı veya çocukların bakımı için tahsis edilmiş sosyal hizmet binalar ve
benzeri amaçlar için tahsis edilmiş binaları, sinema ve tiyatro, toplantı
salonları, sergiler, müzeler, kütüphaneler, kültürel binalar ve sportif
faaliyetlere tahsis edilen binalar ve benzeri amaçlara tahsis edilmiş binaları,
p)
Isı pompası: Toprakta, havada ve suda düşük sıcaklıkta mevcut olan enerjinin,
ısıtma ve/veya soğutma yapmak amacıyla bina içine iletilmesini sağlayan
düzeneği,
r)
İlgili idare: Yapı ruhsatı ve yapı kullanma izin belgesi verme yetkisine sahip
belediye ve mücavir alan sınırları içindeki uygulamalar için büyükşehir
belediyeleri ile diğer belediyeleri, bu alanlar dışında kalan alanlarda
valilikler ile diğer idareleri,
s)
İklimlendirme sistemi: Ortam havasının, neminin, temizliğinin ve sıcaklığının
bir arada kontrol edildiği ve taze hava ihtiyacının karşılandığı sistemi,
ş)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) İşletmeci kuruluş: Mekanik ve elektrik
sistemlerinin çalışmasından sorumlu kuruluşu,
t)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
u)
Kaskad kazan sistemi: Birbirleri ile mekanik ve elektronik olarak haberleşmeli
çalışan, ihtiyaca göre sıralı devreye girerek yakıt tasarrufu sağlayan, kazan
yedekleme sıkıntısının olmadığı kazan sistemlerini,
ü)
Kazan: Yakıtın yakılması sonucu açığa çıkan enerjinin ısı taşıyıcı akışkana aktarılmasını
sağlayan basınçlı kabı,
v)
Kojenerasyon: Isı ve elektrik ve/veya mekanik enerjinin aynı tesiste eş zamanlı
olarak üretimini,
y)
Mekanik tesisat: İnşaat işlerinde makine mühendisliği etkinlik alanına giren
ısıtma, soğutma, havalandırma, temiz ve pis su, sıhhi sıcak su ve yangın
söndürme sistemleri işlerinin tümünü,
z)
Merkezi ısıtma sistemi: Bir merkezden elde edilen ısıtma enerjisi ile birden
fazla bağımsız bölümün ısıtılmasını sağlayan sistemi,
aa)
Merkezi sıhhi sıcak su sistemi: Bir merkezden elde edilen sıhhi sıcak suyun
binalara ve bağımsız bölümlere dağıtılması ve kullanılmasını sağlayan sistemi,
bb)
Merkezi soğutma sistemi: Bir merkezden elde edilen soğutma enerjisi ile birden
fazla bağımsız bölümün soğutulmasını sağlayan sistemi,
cc)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
çç)
Mevcut bina: Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesinden önce yapı ruhsatı alınıp
yapımı devam eden veya yapımı tamamlanan binayı,
dd)
Nihai enerji tüketimi: Son kullanıcı tarafından binasında veya bağımsız
bölümünde katı, sıvı veya gaz yakıtlardan elde edilen enerjinin ve elektrik
enerjisinin toplam tüketimini,
ee)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
ff)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
gg)
Ticari amaçlı binalar: İş merkezleri, ofis ve benzeri amaçlara tahsis edilmiş
binalar ve eğlence ve alışveriş merkezleri ve benzeri amaçlara tahsis edilmiş
binalar ile otel, motel, pansiyon ve benzer amaçlara tahsis edilmiş binaları,
ğğ)
TSE: Türk Standardları Enstitüsünü,
hh)
Yenilenebilir enerji: Hidrolik, rüzgar, güneş, jeotermal, biyokütle, biyogaz,
dalga, akıntı ve gel-git gibi fosil olmayan enerji kaynaklarından elde
edilebilen enerjiyi,
ıı)
Yıllık enerji ihtiyacı: Binanın ısıtma, sıhhi sıcak su, soğutma, elektrik ve
aydınlatma sistemleri için birincil enerji cinsinden ortama bir yıl içerisinde
verilmesi gereken ısı enerjisi miktarını,
ii)
Yıllık ısıtma enerjisi ihtiyacı: Isıtma sisteminden ısıtılan ortama bir yıl
içerisinde verilmesi gereken net ısı enerjisi miktarını,
jj)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Yıllık sıhhi sıcak su enerjisi ihtiyacı:
Sıcak su temini için bir yıl içerisinde harcanan net ısı enerjisi miktarını,
kk)
Yıllık soğutma enerjisi ihtiyacı: Soğutma sisteminin soğutulan ortamdan bir yıl
içerisinde atması veya çekmesi gereken net ısı enerjisi miktarını,
ll)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) BEP-TR: Enerji kimlik belgelerinin
düzenlenmesi için kullanılan ve Bakanlık internet adresinden erişim sağlanan
yazılım programını,
mm)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Binalarda enerji verimliliği: Binalarda yaşam
standardı ve hizmet kalitesinin düşmesine sebebiyet vermeksizin enerji
tüketiminin azaltılmasını,
nn)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Birincil enerji tüketimi: Son kullanıcı tarafından
binasında veya bağımsız bölümünde katı, sıvı veya gaz yakıtlardan elde edilen
enerji ile tüketilen elektrik enerjisinin üretilmesi ve dağıtılması safhalarında
tüketilen enerjilerle birlikte toplam tüketimlerini,
oo)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Denetim yapacak kurum ve kuruluşlar: Enerji
kimlik belgesine göre binanın enerji tüketen ekipmanlarının, ilgili raporlarda
belirtilen periyotlarda ilgili standartlarda belirtilen ve sistemin
gerektirdiği periyodik kontrole, teste ve bakıma tabi tutulup tutulmadığının
denetlenmesini yapacak olan ve Bakanlık tarafından yetkilendirilmiş kurum veya
kuruluşları,
öö)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Genel aydınlatma: Bir hacmin tamamında belirli
kriterler kapsamında, aydınlatmada vurgu, yönlendirme ve farklı aydınlık
seviyesine gerek olan kısmi bölge gibi özel ihtiyaçlar dikkate alınmaksızın
talepleri karşılamak amacıyla yapılan aydınlatmayı,
pp)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Güvenlik aydınlatması: Gece şartlarında bina
çevresinin güvenlik açısından kontrolün ve gözetimin daha kolay yapılmasını
sağlamak amacıyla yapılan çevre aydınlatmasını,
rr)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Kullanım alanı: Binanın inşa edilen ve kullanılabilen
tüm bölümlerinin; duvarlar, kolonlar, ışıklıklar, giriş holleri, açık çıkmalar,
hava bacaları, saçaklar, tesisat galerileri ve katları, ticari amaçlı olmayan
ve binanın kendi ihtiyacı için otopark olarak kullanılan bölüm ve katlar,
yangın merdivenleri, asansörler, tabii zemin terasları, kalorifer dairesi,
kömürlük, sığınak, su deposu ve hidrofor dairesi çıktıktan sonraki alanı,
ss)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Önemli tadilat: Binada cephe, mekanik ve elektrik
tesisatı gibi enerji tüketimini etkileyen konularla ilgili toplam tadilat
maliyetinin, binanın emlak vergisine esas değerinin % 25’ini aştığı
tadilatları,
şş)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Yapı inşaat alanı: Işıklıklar hariç olmak üzere, bodrum
kat, asma kat ve çatı arasında yer alan mekanlar ve ortak alanlar dahil yapının
inşa edilen bütün katlarının alanını
ifade
eder.
İKİNCİ
BÖLÜM
İlkeler,
Görevler, Yetkiler ve Sorumluluklar
İlkeler
MADDE
5 – (1)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Yeni bina tasarımında, mevcut binaların
proje değişikliği gerektiren önemli tadilat projelerinde, mekanik ve elektrik
tesisat değişikliklerinde binanın özelliklerine göre bu Yönetmelikte öngörülen
esaslar göz önüne alınır.
(2)
Binanın mimari, mekanik ve elektrik projeleri, diğer yasal düzenlemeler
yanında, enerji ekonomisi bakımından bu Yönetmelikte öngörülen şartlara uygun
değil ise, ilgili idare tarafından yapı ruhsatı verilmez.
(3)
Bu Yönetmelik esaslarına uygun projesine göre uygulama yapılmadığının tespiti
halinde, tesbit edilen eksiklikler giderilinceye kadar binaya, ilgili idare
tarafından yapı kullanım izin belgesi verilmez.
(4)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Bu Yönetmelikte tanımlanmamış olan ve
açıklık gereken hususlar hakkında, Ek-8a’da verilen Türk Standartlarının güncel
halleri, bu standartların olmaması halinde ise, Ek-8b’de verilen Avrupa
Standartlarının güncel halleri esas alınır.
(5)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Bu Yönetmeliğin uygulanmasında proje, yapım,
denetim ve diğer konularda tereddüde düşülen hususlar hakkında Bakanlığın
görüşü alınır.
(6)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Mevcut binaların, dış cephe duvarlarında ısı
yalıtımı, ısıtma sisteminde kazan değişikliği, ferdi ve merkezi ısıtma
sistemleri arasında dönüşüm yapılması, merkezi soğutma sistemi kurulması,
kojenerasyon sistemi kurulması veya yenilenebilir enerji kaynaklarından
elektrik üretilmesi ile ilgili konularda tadilat yapılması halinde, bu
Yönetmelik hükümleri doğrultusunda uygulama projesi hazırlanır ve yapı kullanım
izni veren ilgili idare tarafından onaylanır ve uygulanması sağlanır.
(7)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Bu Yönetmeliğin uygulanmasında, Avrupa Birliği
mevzuatına uyum ile birlikte bu uyum kapsamında Avrupa Birliği ülkelerindeki
binalarda asgari enerji performansı uygulamalarının bu Yönetmeliğe yansıtılması
doğrultusunda gerekli değişikliklerin yapılması esastır.
(8)
(Ek:RG-28/4/2017-30051) Mevcut binalarda gerçekleştirilecek ısı yalıtımı
faaliyetinden önce uygulayıcı firma ile bina sahibi veya sahibi adına hareket
etmeye yetkili kişi arasında asgari hüküm ve şartları Ek-9’da yer alan sözleşme
düzenlenir.
Görev,
yetki ve sorumluluk
MADDE
6 – (1)
Bu Yönetmelik hükümlerinin uygulanmasından;
a)
İlgili idareler,
b)
Enerji kimlik belgesi düzenlemeye yetkili kuruluşlar,
c)
Yatırımcı kuruluşlar,
ç)
Bina sahipleri, bina yöneticileri veya enerji yöneticileri,
d)
İşletmeci kuruluşlar,
e)
İşveren veya temsilcileri,
f)
Tasarım ve uygulamada görevli mimar ve mühendisler,
g)
Uygulayıcı yükleniciler ve üreticiler,
ğ)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Binanın yapılmasında, kullanılmasında ve
enerji kimlik belgesi düzenlenmesinde görev alan müşavir, danışman, proje
kontrolü yapan gerçek veya tüzel kişiler, enerji kimlik belgesi düzenlemeye
yetkili kuruluşlar, denetleme kuruluşları ve işletme yetkilileri, görevli,
yetkili ve sorumludur.
(2)
Yönetmelik hükümlerine göre inşa edilmemiş binalardan;
a)
Projenin eksik veya hatalı olması veya standartlara uygun olmaması halinde,
proje müellifleri; yapımın eksik veya hatalı olması veyahut standartlara uygun
olmaması halinde ise, varsa yapı denetim kuruluşu ve yüklenici veya yapımcı
firma, yetkileri oranında sorumludur.
b)
Sistemin uygun çalışmaması işletmeden kaynaklanıyor ise, bina sahibi,
yöneticisi veya varsa enerji yöneticisi veya işletmeci kuruluş doğrudan sorumlu
olur.
c)
İlgili idareler, sorumluluğun takip, tespit ve gereğinin yerine getirilmesi
hususunda görevli ve yetkilidir.
(3)
İlgili idareler ve enerji kimlik belgesi düzenlemeye yetkili kuruluşlar,
projelerin ve uygulamaların bu Yönetmelik hükümlerine uygun olup olmadığını
denetler.
(4)
Bu Yönetmeliğe uygun tasarım ve uygulaması yapılmayan binalara yapı ruhsatı
veya yapı kullanım izin belgesi verilmesi durumunda, ilgili idareler, enerji
kimlik belgesi düzenlemeye yetkili kuruluşlar ve varsa yapı denetim kuruluşları
sorumlu olur.
ÜÇÜNCÜ
BÖLÜM
Bina
Enerji Performansı Açısından Mimari Proje Tasarımı ve
Mimari
Uygulamaları
Bina
enerji performansı açısından mimari proje tasarımı
MADDE
7 – (1)
Binaların mimari tasarımında, imar ve ada/parsel durumu dikkate alınarak
ısıtma, soğutma, doğal havalandırma, aydınlatma ihtiyacı asgari seviyede
tutulur, güneş, nem ve rüzgar etkisi de dikkate alınarak, doğal ısıtma,
soğutma, havalandırma ve aydınlatma imkanlarından azami derecede yararlanılır.
(2)
Mimari tasarımda dikkat edilmesi gereken hususlar aşağıda belirtilmiştir.
a)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Binaların ve iç mekânların
yönlendirilmesinde, güneş, rüzgâr, nem, yağmur, kar ve benzeri meteorolojik veriler
dikkate alınarak oluşturulan mimari çözümler aracılığı ile istenmeyen ısı
kazanç ve kayıpları asgari düzeyde tutulur.
b)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Bina içerisinde sürekli kullanılacak yaşam
alanları, güneş ısısı ve ışığı ile doğal havalandırmadan en uygun derecede
faydalanacak şekilde yerleştirilir.
c)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Mimari uygulama projesi ve sistem
detaylarının, ısı yalıtım projesindeki bütün malzemeler ve nokta detayları ile
bütünlük sağlaması, ısı yalıtımında sürekliliği sağlayacak şekilde, çatı-duvar,
duvar-pencere, duvar-taban ve taban-döşeme-duvar bileşim detaylarını ihtiva
etmesi gerekir.
ç)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Binanın yapılacağı yere ilişkin olarak
yenilenebilir enerji kaynak kullanılması imkânlarının araştırılması ile
oluşturulacak raporlar, mimari çözümlerde öncelikle dikkate alınır.
Mimari
uygulamalar
MADDE
8 – (1)
Mevcut binaların dış kabuğu, binanın enerji performansını olumsuz etkileyecek
şekilde değiştirilemez.
(2)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Isı kaybeden düşey dış yüzeylerinin
toplam alanının % 60’ı ve üzerindeki oranlarda camlama yapılan binalarda
pencere sisteminin ısıl geçirgenlik katsayısının (Up) 2,1 W/m2K’den büyük
olmayacak şekilde tasarımlanması ve diğer ısı kaybeden bölümlerinin ısıl geçirgenlik
katsayılarının TS 825 Standardında tavsiye edilen değerlerden % 25 daha küçük
olmasının sağlanması durumunda, bu binalar TS 825 Standardına uygun olarak
kabul edilir. Söz konusu binalar için ısı yalıtım projesi ve hesaplamalar TS
825 Standardında tanımlanan usul ve esaslara göre yapılır. Bu hesaplamalar
içerisinde bu fıkrada belirtilen şartların yerine getirildiğinin ayrıca
gösterilmesi gerekir. Ayrıca, yaz aylarındaki istenmeyen güneş enerjisi
kazançları için tasarım sırasında tedbirler alınır.
(3)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(4)
Yeni yapılacak binalar için ısı yalıtım raporu hazırlanmasının gerektiği
durumlarda ve mevcut binalara yapılan uygulamalarda, iç yüzeyden dış yüzeye
doğru oluşturulan katmandaki yapı ve ısı yalıtım malzemeleri, giydirme cam
cephenin iç yüzeyindeki cama yapıştırılan film tabakasının ısıl geçirgenlik
katsayısı, giydirme cam cepheli binanın bulunduğu iklim bölgesindeki TS 825
standardında tavsiye edilmiş olan ısıl geçirgenlik katsayısından büyük olamaz.
(5)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(6)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
DÖRDÜNCÜ
BÖLÜM
Isı
Yalıtımı Esasları, Asgari Hava Sirkülasyonu ve Sızdırmazlık
Bina
ısı yalıtımı esasları
MADDE
9 –
(1) Binaların ısı yalıtımı hesaplamalarında aşağıda belirtilen hususlara
uyulur.
a)
Binanın Yıllık Isıtma Enerjisi İhtiyacının TS 825 standardında belirtilen sınır
değerden küçük olması gerekir.
b)
Bitişik nizam olarak yapılacak olan binaların ısıtma enerjisi ihtiyacı hesabı
yapılırken, bitişik nizam tarafında kalan duvarlar da dış duvar gibi değerlendirilir.
(2)
Binaları dış havadan, topraktan veya düşük iç hava sıcaklığına sahip
ortamlardan ayıran yapı bileşenlerinin yüzeyleri, TS 825 standardında
belirtilen asgari ısı yalıtım şartlarına uygun şekilde yalıtılır.
(3)
Bina kabuğunu oluşturan, duvar, döşeme, balkon, konsol, taban, tavan, çatı ve
pencere/duvar birleşimleri ısı köprüsü oluşmayacak şekilde yalıtılır. Mevcut
binalarda ısı köprülerinin önlenememesi durumunda, ısıyı nakleden kaplama
yüzeylerinde oluşan ısı köprüleri sebebiyle gerçekleşen ısı kaybı hesabı TS EN
ISO 10211-1, TS EN ISO 10211-2, TS EN ISO 14683 veya TS EN ISO 6946 standardına
göre yapılır ve yıllık ısıtma enerjisi ihtiyacının hesaplanmasında dikkate
alınır.
(4)
Belediye hudutları ve mücavir alan sınırları dışında, köy nüfusuna kayıtlı ve
köyde sürekli oturanların, köy yerleşik alanları civarında ve mezralarda 2 kata
kadar olan ve toplam döşeme alanı 100 m2’den küçük (dış havaya açık balkon,
teras, merdiven, geçit, aydınlık ve benzeri yerler hariç) yeni binalar ile bu
alanlardaki;
a)
Yapı bileşenlerinin ısıl geçirgenlik katsayılarının, TS 825 standardında
belirtilen yapı bileşenleri değerlerine eşit veya daha küçük olması,
b)
Toplam pencere alanının, ısı kaybeden dış duvar alanının %12’sine, eşit veya
daha küçük olması
hallerinde
konstrüksiyonların ve ayrıntıların mimari projede gösterilmesi şartıyla, “ısı
yalıtım projesi” yapılması gerekmez. Bu durumda yukarıdaki şartların
sağlandığını gösteren bir “ısı yalıtım raporu” düzenlenmesi yeterlidir.
(5)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Binanın bağımsız bölümleri arasındaki duvar,
taban ve tavan gibi yapı elemanlarında, R direnci en az 0,80 m2K/W
olacak şekilde yalıtım uygulanır.
(6)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(7)
Bu Yönetmelikte belirtilmeyen hususlarda TS 825 standardına uyulur.
(8)
Yapı ve yalıtım malzemelerinin standarda uygunluğu;
a)
Yapı ve yalıtım malzemelerinin ısıl iletkenlik hesap değerleri TS 825 Ek-E’de
verilmiş olup, ısı yalıtım projesi burada verilen değerlere göre hesaplanır.
Bina yapımında kullanılacak yapı ve yalıtım malzemeleri için 8/9/2002 tarihli
ve 24870 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan, Yapı Malzemeleri Yönetmeliği
çerçevesinde, Yapı ve Yalıtım Malzemelerinin CE veya G uygunluk işareti ve
uygunluk beyanı veya belgesi alması zorunludur.
b)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Birinci fıkra hükümleri çerçevesinde beyan
edilen ısıl iletkenlik hesap değerlerinin TS 825 Ek-E’deki değerlerden daha
küçük olması ve bu değerin hesaplamalarda kullanılmak istenilmesi halinde,
beyan edilen ısıl iletkenlik hesap değerlerinin hesaplamalarda kullanılabilmesi
için, Bakanlıkça bu amaç için özel olarak görevlendirilmiş bir kuruluş
tarafından, malzemenin beyan edilen ısıl iletkenlik hesap değerlerinin
belgelendirilmesi şarttır. Eğer bu belgelendirme yapılmamış ise, hesaplamalarda,
söz konusu malzemenin beyan edilen ısıl iletkenlik hesap değeri yerine TS 825
Ek-E’deki değerleri alınır. Görevlendirilmiş kuruluşun çalışma usul ve esasları
Bakanlıkça belirlenir.
Isı
yalıtım projesi zorunluluğu
MADDE
10 –
(1) Bu Yönetmelik hükümleri uyarınca TS 825 standardında belirtilen hesap
metoduna göre, yetkili makina mühendisi tarafından hazırlanan "ısı
yalıtımı projesi" imara ilişkin mevzuat gereğince yapı ruhsatı verilmesi
safhasında tesisat projesi ile birlikte ilgili idarelerce istenir.
(2)
Isı yalıtım projesinde;
a)
Isı kayıpları, ısı kazançları, kazanç/kayıp oranı, kazanç kullanım faktörü ve
aylık ve yıllık ısıtma enerjisi ihtiyacının büyüklüklerinin, TS 825
standardında verilen “Binanın Özgül Isı Kaybı” ve “Yıllık Isıtma Enerjisi
İhtiyacı” çizelgelerindeki örneklerde olduğu gibi çizelgeler halinde verilmesi
ve hesaplanan yıllık ısıtma enerjisi ihtiyacının (Q), TS 825 standardında
verilen yıllık ısıtma enerjisi (Qı) formülünden elde edilecek olan sınır
değerden büyük olmadığının gösterilmesi,
b)
Konutlar dışında farklı amaçlarla kullanılan binalarda yapılacak
hesaplamalarda, binadaki farklı bölümler arasındaki sıcaklık farkı 4 °C’den
daha fazla ise ve bu binada birden fazla bölüm için yıllık ısıtma enerjisi
ihtiyacı hesabı yapılacaksa, bu bölümlerin sınırlarının şematik olarak
çizilmesi, sınırların ölçüleri ve bölümlerin sıcaklık değerleri üzerinde
gösterilmesi,
c)
Binanın ısı kaybeden yüzeylerindeki dış duvar, tavan ve taban/döşemelerde
kullanılan malzemeler, bu malzemelerin eleman içindeki sıralanışı ve
kalınlıkları, duvar, tavan ve taban/döşeme elemanlarının alanları ve “U”
değerlerinin belirtilmesi,
ç)
Pencere sistemlerinde kullanılan cam ve çerçevenin tipinin, bütün yönler için
ayrı ayrı pencere alanlarının ve “U” değerlerinin belirtilmesi,
d)
Havalandırma tipinin belirtilmesi, mekanik havalandırma söz konusu ise,
hesaplamalar ve sonuçlarının proje raporunda belirtilmesi,
e)
Isı yalıtım projesinde, binanın ısı kaybeden yüzeylerinde oluşabilecek
yoğuşmanın TS 825 standardında belirtildiği şekilde tahkik edilmesi, gerekli
çizim ve hesaplamaların proje raporunda verilmesi,
f)
Mevcut binaların tamamında veya bağımsız bölümlerinde yapılacak olan esaslı
tamir, tadil ve eklemelerdeki uygulama yapılacak olan bölümler için, TS 825
standardında ısıtma derece gün bölgelerine göre tanımlanmış tavsiye edilen ısıl
geçirgenlik katsayılarına eşit veya daha küçük olduğunun gösterilmesi,
g)
Mevcut binalarda yapılacak olan esaslı tamir, tadil ve eklemelerde, uygulamanın
yapılacağı yüzeylerde oluşabilecek yoğuşmanın TS 825 standardında belirtildiği
şekilde tahkik edilmesi, gerekli çizim ve hesaplamaların raporlanması
hususunda
bilgiler bulunmalıdır.
Mekanik
tesisat yalıtımı esasları
MADDE
11 –
(1) (Değişik:RG-1/4/2010-27539) Binaların ısıtma, soğutma, havalandırma
ve klima gibi enerji kullanımını etkileyen tesisatlarında kullanılan borular,
kollektörler ve bağlantı malzemeleri, vanalar, havalandırma ve iklimlendirme
kanalları, sıhhi sıcak su üreticileri ve depolama üniteleri, yakıt depoları ve
diğer mekanik tesisat ekipmanları, ısı köprüsüne yol açmayacak şekilde ve yüzey
sıcaklığı ile iç ortam sıcaklığı arasında 5°C’den fazla fark ve yüzeyde yoğuşma
olmayacak şekilde yalıtılır.
(2)
Mekanik tesisat yalıtım hesaplamaları ve uygulamalarında aşağıda belirtilen
hususlara uyulur.
a)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
b)
Mekanik tesisatta meydana gelen ısı kayıp ve kazançları prEN ISO 12241:2008
standardına göre hesaplanır.
c)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
ç)
Şartlandırılan mekanların içerisinde yer alan kanallar, ısıl direnci 0,6
m2K/W’dan küçük olmayacak şekilde yalıtılır. Diğer mekanlarda yer alan ve
yalıtılması gereken kanalların ısıl direnci 1,2 m2K/W’dan küçük olmayacak
şekilde yalıtılır.
d)
Mekanik tesisat boru ve klima kanalı montajları, boruların ve kanalların birbirleri
arasındaki mesafeler ile tavan, taban ve duvarlar arasındaki mesafeleri,
hesaplamaları yapılan yalıtım kalınlıklarının uygulanmasına engel olmayacak
şekilde yapılır. Boruların ve klima kanallarının askıya alınmaları ile kalıcı
veya sabit mesnetle desteklemelerinde ısı kayıplarının ve ısı köprülerinin
oluşmasına izin verilmez.
(3)
Soğuk su ve soğutma tesisatlarındaki borular ve soğuk akışkan taşıyan klima
kanalları, ısı kazançları ve yoğuşma riskini önlemeye yönelik olarak iki ayrı
hesaplama yöntemi sonucunda elde edilen en büyük kalınlık değeri esas alınarak
dıştan yalıtılır. Yoğuşmanın ve korozyonun önlenebilmesi için yapılan
hesaplamalarda, borunun ve kanalın yüzey sıcaklığının, çiğ noktası sıcaklığının
altına düşmemesini sağlayan yalıtım kalınlığı gözönünde bulundurulur. Soğuk su
ve soğutma tesisatlarındaki borular ve soğuk akışkan taşıyan klima kanalları
açık gözenekli ısı yalıtım malzemeleri kullanılması durumunda, yoğuşmanın
engellenmesi için dıştan buhar kesici bir malzeme ile kaplanır.
(4)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(5)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(6)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
Asgari
hava sirkülasyonu ve sızdırmazlık
MADDE
12 –
(Değişik:RG-1/4/2010-27539)
(1)
Binalarda, derzler de dâhil olmak üzere, ısı geçişinin olabileceği yüzeylerde, kesitlerde
ve/veya şaftlarda sürekli hava geçirmeyecek şekilde sızdırmazlık sağlayacak ve
hava geçişine engel olacak uygun malzemeler kullanılır. Binalarda iç hava
kalitesini bozmayacak şekilde gerekli kontrollü temiz hava girişi sağlanır.
(2)
Bina sızdırmazlık hesaplarında bina kat sayısına bağlı olarak; dış
pencerelerden, balkon kapılarından ve çatı pencerelerinden kaynaklanan
sızıntılar için TS EN 12207 Standardında verilen derz geçirgenlik değerleri
kullanılır. Mekanik havalandırma sistemi bulunan yalıtımlı binalarda, iç ve dış
ortamlar arasında 50 Pascal basınç farkı için hesaplarda kullanılacak hava
değişim sayıları TS EN 13465 Standardından alınır.
BEŞİNCİ
BÖLÜM
Isıtma
ve Soğutma Sistemleri Tasarım ve Uygulama Esasları
Isıtma
sistemleri tasarım esasları
MADDE
13 –
(1) Isıtma sistemleri tasarımında kullanılacak olan ısıl geçirgenlik
katsayıları 9 uncu maddede belirtilen şartlara göre hesaplanarak belirlenir.
(2)
Isıtma sistemi tasarım hesapları TS 2164 standardına göre yapılır.
(3)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Yeni binalarda; yapı ruhsatına esas olan
toplam kullanım alanının 2.000 m2 ve üstünde olması halinde merkezi
ısıtma sistemi yapılır. (Ek cümle:RG-28/4/2017-30051) Bu binalar, bağımsız
bölümlerin ısı sayacı kullanılmasına olanak verecek şekilde, tek kolon hattına
sahip ısıtma sistemli ve ısı sayaçlarının bağımsız bölümün dışında olacak
şekilde projelendirilir.
(4)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Kullanım alanı 250 m2 ve üstünde
olan bireysel ısıtma sistemine sahip gaz yakıt kullanılan binalarda bağımsız
bölümlerde veya müstakil binalarda; yoğuşmalı tip ısıtıcı cihazlar veya entegre
ekonomizerli cihazlar kullanılır.
(5)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi ısıtma sistemi ile ısıtılan binaların
bağımsız bölümlerindeki hacimlerinde sıcaklık kontrol ekipmanları ile ısı
merkezinde iç ve/veya dış hava sıcaklığına bağlı kontrol ekipmanları
kullanılır.
(6)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi ısıtma sistemli binaların bağımsız
bölümlerinde sıcaklık kontrol ekipmanlarının kullanılması durumunda, ısıtma
tesisatı pompa grupları zamana, basınca veya akışkan debisine göre değişken
devirli seçilir.
(7)
Merkezi ısıtma sistemine sahip binalarda, merkezi veya lokal ısı veya sıcaklık
kontrol cihazları ile ısınma maliyetlerinin ısı kullanım miktarına bağlı olarak
paylaşımını sağlayan sistemler kullanılır.
(8)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi ısıtma sistemine sahip
binalardaki ısıtma sistemi bacası kesit alanı ve yüksekliği; atık gaz kütlesi,
atık gaz sıcaklığı ve gerekli atık gaz basıncına göre TS 11389 EN 13384-1, TS
11388 EN 13384-2 standartlarındaki metotlara uygun olarak hesaplanarak bulunur.
Hermetik veya yarı hermetik doğalgazlı cihazlarda, üretici firma sistem
sertifikasyonlarındaki değerler esas alınır.
(9)
Merkezi ısıtma sistemine sahip binalardaki kazan verimleri; katı yakıtlı
kazanlarda %75’den, sıvı ve gaz yakıtlı kazanlarda, Sanayi ve Ticaret
Bakanlığı’nca 5/6/2008 tarihli ve 26897 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Sıvı
ve Gaz Yakıtlı Yeni Sıcak Su Kazanlarının Verimlilik Gereklerine Dair
Yönetmeliğin 7 nci maddesinde belirtilen 2 yıldız (**) verim sınıfından daha
düşük olamaz.
(10)
Merkezi ısıtma sistemlerinin yerleşimleri TS 2192 standardına; gaz yakıt
kullanan sistemlerin yerleşimi de TS 3818 standardına göre yapılır.
(11)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(12)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi ısıtma sistemlerinde kullanılacak
sıvı veya gaz yakıtlı cebri üflemeli brülörlü yakma sistemlerinde;
a)
Sıvı yakıtlı cebri üflemeli brülörler kullanılması halinde;
1)
100 kW’a kadar ısıtma sistemi kapasitesine sahip sistemlerde tek kademeli ancak
hava emiş damperi servo motor kontrollü, iki kademeli veya oransal kontrollü,
2)
100 kW-1200 kW ısıtma sistemi kapasitesine sahip sistemlerde iki kademeli veya
oransal kontrollü, 1200 kW ve üstü kapasiteye sahip sistemlerde sadece oransal
kontrollü,
3)
3000 kW üstü sistemlerde baca gazı oksijen kontrol sistemine sahip
brülörler
kullanılır.
b)
Gaz yakıtlı cebri üflemeli brülörler kullanılması halinde;
1)
100 kW’a kadar ısıtma sistemi kapasitesine sahip sistemlerde tek kademeli ancak
hava emiş damperi servo motor kontrollü, iki kademeli veya oransal kontrollü,
2)
100 kW-600 kW ısıtma sistemi kapasitesine sahip sistemlerde iki kademeli veya
oransal kontrollü 600 kW ve üstü kapasiteye sahip sistemlerde sadece oransal
kontrollü,
3)
3000 kW üstü sistemlerde baca gazı oksijen kontrol sistemine sahip
brülörler
kullanılır.
(13)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) 500 kW ve üstü kapasiteye sahip kazanların
kullanıldığı sistemlerde su yumuşatma veya şartlandırma veya her iki sistem
birlikte kurulur.
(14)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(15)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
Isıtma
sistemleri uygulama esasları
MADDE
14 –
(1) (Değişik:RG-1/4/2010-27539) Isıtma merkezinde yakıt türüne göre
gerekli olan temiz havanın sağlanması ve egzost havasının atılabilmesi için
gerekli havalandırmanın sağlanması gerekir.
2)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Sıvı, gaz ve katı yakıtlı merkezi ısıtma
sistemlerinde her işletme döneminin başlangıcında ve yılda en az bir kez olmak
üzere baca gazı analizi ve sistem bakımı yaptırılır. Sistem performansını da
ihtiva eden bir rapor hazırlanarak gerektiğinde ilgili mercilere sunulmak üzere
saklanır.
3)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi ısıtma sistemlerinde, baca gazı
sıcaklığının işletmeci veya yönetici tarafından izlenebilmesi için kalibrasyonu
yapılmış baca gazı termometresi kullanılır.
(2)
Kazanlarda, biri işletme döneminin başlangıcında, diğeri ortasında olmak üzere
yılda en az iki kez baca gazı analizi, bir kez de sistem bakımı yaptırılır,
sistem performansının kontrolü yapılarak raporlanır.
(3)
Kazanlarda, baca gazı sıcaklığının işletmeci veya yönetici tarafından
izlenebilmesi için kalibrasyonu yapılmış baca gazı termometresi kullanılır.
Baca gazı sıcaklığı, kazanların 9 uncu maddenin dokuzuncu fıkrasında
belirtilen, kazan verim sınıflarının altında verimlerde çalışmalarına sebep
verecek değerden fazla olamaz.
(4)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(5)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(6)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(7)
Mevcut merkezi ısıtma sistemli binaların bağımsız bölümlerinde sıcaklık kontrol
ekipmanlarının kullanılması durumunda, ısıtma tesisatı pompa grupları zamana,
basınca veya akışkan debisine göre değişken devirli seçilir.
(8)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Atık gaz ile ısı kaybı sınır değerleri, 13/1/2005
tarihli ve 25699 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Isınmadan Kaynaklanan Hava
Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliğinde belirtilen sınır değerleri aşamaz.
(9)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Merkezi ısıtma sistemine sahip binalarda ısıtılan
mahallerin iç ortam sıcaklığı 15°C’nin altına düşmeyecek şekilde tedbir alınır.
Soğutma
sistemleri tasarım esasları
MADDE
15 – (1)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Soğutma ihtiyacı 250 kW’dan büyük olan konut
dışı binalarda merkezi soğutma sistemi tasarımları yapılır.
(2)
Soğutma sistemlerin tasarımında seçilecek olan soğutucu akışkanların TS EN 378
serisi standardlarına uygun olması gerekir.
(3)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(4)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
Soğutma
sistemleri uygulama esasları
MADDE
16 –
(1) Soğutma sistemlerinin işletme karakteristliklerine ve enerji ekonomisine
göre ayarlarının doğru yapılması gerekir.
(2)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(3)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(4)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
ALTINCI
BÖLÜM
Havalandırma
ve İklimlendirme Sistemleri Tasarım ve Uygulama Esasları
Havalandırma
ve iklimlendirme sistemleri tasarım esasları
MADDE
17 –
(1) Havalandırma ve iklimlendirme sistemleri tasarımında TS 3419 ve ilgili
Avrupa Standartlarına uyulur.
(2)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) İçerisinde insan bulunan ve ısıtma döneminde
içeri üflenen havanın nemlendirilmesi öngörülmüş binalarda, üflenen havanın
mutlak nemini 1 kilogram kuru hava için 10 gram veya daha az düzeyde
ayarlayabilen kalibrasyonu akredite edilmiş bir kuruluş tarafından yapılmış
kontrol cihazı kullanılır.
(3)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(4)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Konut dışı amaçlı kullanılan binalarda;
a)
Bir mekânındaki özel mekanik havalandırma sistemi, mekânda insanların bulunmadığı
zamanlarda mekânın minumum iç hava kalitesini sağlayacak şekilde otomatik
sistem ile donatılır.
b)
İklimlendirme sistemlerinde oda sıcaklığı ayar düzenekleri kullanılır.
c)
Mahal bazında değişken hava debisi kontrolü yapılan iklimlendirme sistemlerinde,
sisteme bağlı fanların değişken debili olması sağlanır.
(5)
İklimlendirme sistemleri değişken insan yüküne bağlı olarak değişken hava
debili çalışacak şekilde iç hava kontrolü sağlayacak mekanik tesisatla
donatılır.
(6)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(7)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(8)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(9)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(10)
Yeni yapılacak binaların 500 m3/h ve üzeri hava debili havalandırma ve
iklimlendirme sistemlerinde, ısı geri kazanım sistemlerinin tasarımları yapılarak,
yaz ve kış çalışma şartlarında minimum %50 verimliliğe sahip olması, ilk
yatırım ve işletme masrafları ile birlikte enerji ekonomisi göz önüne
alındığında avantajlı olması durumunda ısı geri kazanım sistemleri yapılması
zorunludur. Bu sistemler geçiş mevsimleri için by-pass düzeneğine sahip
olmalıdır.
(11)
Yeni yapılacak binalar için onuncu fıkrada belirtilen çalışmanın tasarım
aşamasında rapor halinde proje müellifi tarafından ilgili idarelere sunulması
zorunludur.
(12)
Binalardaki ısıl konfor memnuniyetinin ve enerji performansının arttırılması
için gerekli kriterler EN 7730 ve TS 2164 standarlarına göre belirlenir.
(13)
Klima santrallerinin sızıntı, ısı köprüsü ve ısı transfer katsayısının EN 1886
standardına uygun olması gerekir.
Havalandırma
ve iklimlendirme sistemleri uygulama esasları
MADDE
18 –
(1) Havalandırma ve iklimlendirme sistemlerinin işletme ve bakımında TS 5895’e
uyulur.
(2)
Havalandırma ve iklimlendirme sistemlerinin yerleşimlerinde TS 3420 ve ilgili
Avrupa Standardlarına uyulur.
(3)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(4)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(5)
Hava kanalları sızıntı limitleri TS EN 1507 ve TS EN 12237’ye göre belirlenir
ve raporlanır.
(6)
Klima santrallerinde kullanılan filtre sistemleri üreticisi tarafından
belirtilen sürelerde temizletilir veya değiştirilir ve bu durum raporlanır.
YEDİNCİ
BÖLÜM
Sıhhi
Sıcak Su Hazırlama ve Dağıtım Sistemleri
Sıhhi
sıcak su hazırlama ve dağıtım sistemleri
MADDE
19 –
(1) (Değişik:RG-1/4/2010-27539) Binalarda sıhhi sıcak su sistemlerinin
düzenlenmesi hususunda TS EN 14336’ya uyulur.
(2)
Sıhhi sıcak su sistemlerinin yıllık enerji ihtiyacının belirlenmesi için
gerekli hesaplamalar prEN 15316-3-1’de verildiği şekilde yapılır.
(3)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Yapı ruhsatına esas olan kullanım alanı 2000
m2’nin üzerindeki oteller, hastaneler, yurtlar gibi konaklama amaçlı
konut harici binalar ile spor merkezlerinde (Ek ibare:RG-28/4/2017-30051) güneş enerjisi ile desteklenen merkezi
sıhhi sıcak su sisteminin planlanması şarttır.
(4)
Bağımsız bölümlerde kullanılan bireysel sıhhi sıcak su hazırlama ekipmanlarının
TS EN 26 standardında, merkezi sıhhi sıcak su hazırlama ekipmanlarının da TS EN
89 standardında belirtilen ısıl performansa sahip olması gerekir.
(5)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi kullanım sıhhi sıcak su hazırlama
amaçlı planlanan ve sıcak su depolanan sistemlerde, sıhhi sıcak suyun sıcaklığı
60°C geçmeyecek tasarımlar yapılır. Ancak lejyonella etkisi olmaması için
depolanan sıhhi sıcak su sistemlerinde en az haftada 1 saat boyunca su
sıcaklığı en az 60°C sıcaklıkta tutulur.
(6)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(7)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(8)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi sıhhi sıcak su hazırlama
sistemlerinde merkezi plakalı eşanjör kullanılması durumunda, depolama sistemi
olarak akümülasyon tankı kullanılır.
(9)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi sıhhi sıcak su sistemlerinde,
duvar içinde kalan tesisat da dahil olmak üzere cihaz, depo ve dağıtım hatları
yüzey sıcaklığı ortam sıcaklığının 5°C üzerine çıkmayacak şekilde yalıtılır ve
her yıl bina işletmecisi tarafından kontrol ettirilerek raporlanır.
(10)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Sıhhi sıcak suyun ısı kapasitesi
minimum kazan modülasyon çalışma alt sınırının altında kalması halinde yaz
kullanımına yönelik ayrı bir sıcak su kazanı tesis edilir.
(11)
Konaklama amaçlı binalarda ısıtma sisteminde buhar kullanıyor ise, sıcak su
üretiminde ani çabuk ve kolay sıcak su üreten sıcak su depolama ihtiyacı
olmayan sistemler kullanır.
SEKİZİNCİ
BÖLÜM
Otomatik
Kontrol
Otomatik
kontrol
MADDE
20 –
(1) (Değişik:RG-1/4/2010-27539) Sıvı ve gaz yakıtlı kazanlarda
yanma kontrolü için otomatik kontrol sistemleri tesis edilir.
(2)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi ısıtma, iklimlendirme ve/veya
soğutma sistemine sahip binalar, her odanın sıcaklığını ayrı ayrı düzenleyecek
otomatik cihazlarla donatılır. Konut olarak kullanılan binalar hariç olmak
üzere binalarda, birbirinden ayrı mekânların farklı iç sıcaklıklara
ayarlanabilmesine imkân sağlayacak merkezi otomatik kontrol sistemi kurulur.
(3)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi ısıtma sistemine sahip konut olarak
kullanılan binalarda cihazlar, en az gidiş suyu kontrolü ve dış hava
kompanzasyonu yapacak otomatik kontrol sistemleri ile donatılır.
(4)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi iklimlendirme sistemi olan
binalarda, ayarlanan değerleri kontrol edecek otomatik kontrol sistemi
bulunması şarttır. Ticari binalarda bu cihazların, ayar değerlerine
çekilmesinin yanında zamana göre de kontrol edebilmesi gerekir.
(5)
Konut olarak kullanılan binalar hariç olmak üzere binalarda, aydınlatma
kontrolü zamana, gün ışığına ve kullanıma göre yapılır.
(6)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) 10.000 m2’nin üzerinde olan
ve merkezi ısıtma, soğutma, iklimlendirme sistemi ve aydınlatma sistemleri
birlikte bulunan binalarda bilgisayar kontrollü bina otomasyon sistemi tesis
edilir.
(7)
Sıhhi sıcak su tesislerinde kullanılacak olan sirkülasyon pompaları, otomatik
çalışmayı sağlayacak ekipmanlarla donatılır.
(8)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Yeni yapılacak binalarda aydınlatma,
ısıtma, soğutma ve sıhhi sıcak su ihtiyacı için kullanılan enerjilerin ayrı
ayrı ölçülmesine imkân sağlayacak tasarımlar yapılır ve buna uygun ölçüm ve
izleme sistemleri tesis edilir.
DOKUZUNCU
BÖLÜM
Elektrik
Tesisatı ve Aydınlatma Sistemleri
Elektrik
tesisatı ve aydınlatma sistemleri
MADDE
21 –
(1) Binanın toplam enerji tüketimi içerisindeki aydınlatma enerjisi payının
hesaplanmasında EN 15193 standardında verilen hesap yöntemi kullanılır.
(2)
Binalarda gün ışığından azami derecede faydalanmak ve gereksiz yapay
aydınlatmadan kaçınmak için;
a)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Erişimi kolay el ile kontrol edilen
anahtarlardan,
b)
Gün ışığından faydalanma imkanı olan yerlerde, gün ışığı ile bağlantılı foto
elektrikli anahtarlar ile telefon, kızıl ötesi, sonik ve ultrasonik kontrollü
uzaktan kumandalı anahtarlardan,
c)
Mahalde kimse olmadığında mekanın boş olduğunu algılayabilen ve yapay
aydınlatmayı kapatan otomatik anahtar ve sistemlerden,
ç)
Zaman ayarlı anahtarlardan
biri
veya bir kaçı kullanılır.
(3)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Çalışma saatleri boyunca devamlı
aydınlatma gerektiren binalarda zaman ayarlı veya gün ışığı ile bağlantılı foto
elektrikli anahtarlar kullanılır.
(4)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Binalarda kullanılan genel aydınlatma
lambalarının özellikleri EK-2’de verilen tabloya göre olur.
(5)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Konut amaçlı kullanılan binalar
dışındaki diğer binalarda, içerisinde insan bulunduğu zamanlarda dâhi; idari
personelin yetkisinde olan her türlü mahallin, aydınlatmanın açılmasına ve
kapatılmasına imkân veren bir cihaza sahip olması gerekir. Bu cihaz, söz konusu
mekân içerisinde yer almıyor ise, mekândaki aydınlatma durumunun kumanda
noktasından görülmesine imkân vermesi gerekir. Sportif amaçlı ve çok amaçlı
salonlar gibi farklı aydınlatma seviyelerinin söz konusu olduğu, en az iki ve
daha çok farklı kullanım mahallerinin bulunduğu binalarda, temel aydınlatma
seviyesini yalnızca yetkili personelin artırmasına imkân verecek biçimde
tedbirler alınır.
(6)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Aynı mekân içerisinde, bir pencere
boşluğuna 5 metreden daha yakın olan yapay aydınlatmalı noktalarının her
birindeki toplam kurulu güç 200 W’ı aştığında, bu noktalar diğer aydınlatma
noktalarından bağımsız olarak kumanda edilir.
(7)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Doğal aydınlatma yeterli olduğunda, zaman
ayarlı veya insan mevcudiyetini algılayan cihaz ile yapay aydınlatmanın
otomatik olarak devreye girmemesi gerekir.
(8)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Binalarda elektrik enerjisinin verimli
kullanılması amacıyla;
a)
Özel durumlar olmadıkça akkor flamanlı lambaların kullanılmaması, renk
sıcaklığının önemli olmadığı durumlarda A ve B sınıfı elektronik balastlı tüp
biçimli fluoresan, kompakt tip fluoresan veya sodyum buharlı lambaların tercih
edilmesi,
b)
Enerji tüketimi yüksek olan dekoratif aydınlatma gereçlerinin genel aydınlatma
amaçlı kullanılmaması,
c)
Çalışma alanlarında yeterli aydınlık seviyesini sağlayacak armatür seçiminin ve
dağılımının yapılması,
ç)
Yapılabilirliği uygun olan mekânlarda, hareket, ısı veya ışık duyarlı
ekipmanların kullanılması, özellikle merdiven boşluklarında ve çalışma
ortamlarında bulunan tuvalet, lavabo, koridor gibi mekânlarda sensörlü
lambaların kullanılması ve gereksiz kullanımların önüne geçilmesi,
d)
Daha az sayıda armatür ve dolayısıyla daha az elektrik tüketimiyle istenen
aydınlık seviyelerine ulaşmayı sağlayacağı için, açık renk mobilya ve duvar
renkleri tercih edilmesi,
e)
Armatürlerin verimlerini ve odalardaki aydınlık seviyesini artırmak için
aydınlatma gereçlerinin periyodik olarak temizlenmesi
gerekir.
(9)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Konut harici binaların aydınlatma
enerjisi ihtiyacı belirlenirken binanın iç aydınlatma yüküne ilaveten, güvenlik
aydınlatması hariç olmak üzere, binanın dış aydınlatma yükü de dikkate alınır.
(10)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Farklı aydınlatma seviyelerinin söz konusu olduğu
mahallerin bulunduğu konut amaçlı kullanılan binalar dışındaki binalarda,
asgari aydınlatma seviyesini yalnızca yetkili personelin artırmasına imkân
verecek sistemler tesis edilir.
(11)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Binaların elektrik tesisatı, 4/11/1984 tarihli ve
18565 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik İç Tesisleri Yönetmeliğine ve
ilgili mevzuat hükümlerine göre projelendirilir ve uygulanır.
(12)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Konut harici binaların elektrik sistemlerinde;
konu ile ilgili yönetmeliklere uygun olarak merkezi ve/veya lokal düzeyde güç
kompanzasyonu yapılır.
ONUNCU
BÖLÜM
(Değişik
bölüm başlığı:RG-1/4/2010-27539)
Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Kullanımı,
Isı Pompası ve Kojenerasyon Sistemleri
Yenilenebilir
enerji kaynaklarının, ısı pompası, kojenerasyon ve mikrokojenerasyon
sistemlerinin kullanımı (Değişik başlık:RG-1/4/2010-27539)
MADDE
22 –
(1) (Değişik:RG-1/4/2010-27539) Yeni yapılacak olan ve yapı ruhsatına
esas kullanım alanı yirmibin metrekarenin üzerinde olan binalarda ısıtma,
soğutma, havalandırma, sıhhi sıcak su, elektrik ve aydınlatma enerjisi
ihtiyaçlarının tamamen veya kısmen karşılanması amacıyla, yenilenebilir enerji
kaynakları kullanımı, hava, toprak veya su kaynaklı ısı pompası, kojenerasyon
ve mikrokojenerasyon gibi sistem çözümleri tasarımcılar tarafından
projelendirme aşamasında analiz edilir. Bu uygulamalardan biri veya birkaçı,
Bakanlık tarafından yayımlanan birim fiyatlar esas alınmak suretiyle
hesaplanan, binanın toplam maliyetinin en az yüzde onuna karşılık gelecek
şekilde yapılır.
(2)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(3)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(4)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(5)
Güneş enerjisi toplayıcıları kullanımında TS EN 12975-1 ve TS 3817’e uyulur.
(6)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(7)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
Kojenerasyon
sistemleri
MADDE
23 –
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
ONBİRİNCİ BÖLÜM
(Değişik
bölüm başlığı:RG-1/4/2010-27539)
İşletme, Periyodik Bakım ve Denetim
İşletme
ve periyodik bakım (Değişik başlık:RG-1/4/2010-27539)
MADDE
24 – (1)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Binanın enerji kullanan sistemlerinin
işletmecisi, Bakanlık tarafından belirlenecek usûl ve esaslara göre ilgili meslek
odaları tarafından düzenlenecek olan eğitimlere katılarak belge alır.
(2)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Bu Yönetmelik kapsamında binanın enerji
performansını etkileyen mimari, mekanik, elektrik ve aydınlatma gibi
sistemlerin verimlilikleri ile ilgili konularda yapılması gerekli bakımlar,
testler ve bunların peryotları, ilgili idare tarafından onaylanmak üzere
tasarım aşamasında hazırlanan raporda tanımlanır. Bu testlerin zamanında ve
uygun şekilde yapılmasından ve binanın tasarım aşamasındaki enerji performansının
altına inmeyecek şekilde işletilmesi için gerekli bakım ve onarım ve
tadilatların yapılmasından bina sahibi, yöneticisi, yönetim kurulu ve/veya
enerji yöneticisi sorumludur.
(3)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Periyodik bakımlar kapsamında gerekli tedbirlerin
alınmasıyla sistem veya ekipman verimlerinin tasarım değerinden daha düşük bir
değerde olmaması sağlanır.
(4)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Peryodik bakım ve testlere ilişkin diğer usûl ve esaslar
Bakanlık tarafından yürürlüğe konulacak tebliğ ile belirlenir.
Denetim
yapacak kurum ve kuruluşlar
MADDE
24/A – )
(Ek:RG-1/4/2010-27539)
(1)
Bu Yönetmelik kapsamında, binanın enerji tüketen ekipmanlarının, ilgili
raporlarda belirtilen periyodik bakımlarının yapılması ile ilgili denetimler
Bakanlık veya Bakanlık tarafından yetkilendirilmiş kurum ve kuruluşlar
tarafından yapılır.
(2)
Denetim yapacak kurum ve kuruluşlara bu Yönetmeliğin uygulaması ile ilgili
olarak Bakanlıkça tebliğle belirlenen eğitim kriterlerine göre eğitim verilir.
(3)
Denetim yapacak kurum ve kuruluşlar, bu Yönetmelik kapsamındaki faaliyetleri
bakımından Bakanlığa karşı sorumludur. Bakanlık, bu kuruluşların Yönetmelik
kapsamındaki faaliyetlerini izler ve gerektiğinde denetler.
(4)
Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesinden sonra yapı ruhsatı alınan binalara
yönelik olarak, yapı kullanma izin belgesi verilmesinden sonra Bakanlık
tarafından yapılan veya yaptırılan denetimlerde enerji kimlik belgesinin
gerçeğe aykırı düzenlendiğinin veya binanın enerji tüketimi bakımından
düzenlenen belgeye uygun olmadığının tespit edilmesi halinde, bina, en geç bir
yıl içinde projesine ve yapı kullanma izin belgesi verilmesine esas olan enerji
kimlik belgesindeki özellikleri sağlayacak hale getirilir. Bu konuda, binayı
inşaa eden veya ettiren gerçek veya tüzel kişi sorumludur.
ONİKİNCİ
BÖLÜM
(Değişik
bölüm başlığı:RG-1/4/2010-27539)
Enerji
Kimlik Belgesi, Enerji Kimlik Belgesinde Bulunması Gereken Bilgiler ve Enerji Kimlik
Belgesi Vermeye Yetkili Kuruluşlar
Enerji
kimlik belgesi düzenlenmesi (Değişik başlık:RG-1/4/2010-27539)
MADDE
25 –
(1) (Değişik:RG-1/4/2010-27539) Enerji Kimlik Belgesi düzenlenirken
Bakanlık tarafından tebliğ ile yayımlanan hesaplama yöntemi kullanılır.
(2)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Enerji Kimlik Belgesi düzenleme tarihinden
itibaren 10 yıl süre ile geçerlidir.
(3)
(Değişik:RG-28/4/2017-30051) Enerji kimlik belgesi, Bakanlık tarafından
yayımlanacak tebliğle belirlenen formatta ve muhteviyatta düzenlenir.
(4)
(Değişik:R.G-20/4/2011-27911) Enerji Kimlik Belgesi, Enerji Kimlik
Belgesi vermeye yetkili kuruluş tarafından hazırlanır. Bu belge, yeni binalar
için yapı kullanma izin belgesi alınması aşamasında ilgili idarelere sunulur.
Enerji Kimlik Belgesi düzenlenmeyen binalara ilgili idarelerce yapı kullanma
izin belgesi verilmez. Enerji Kimlik Belgesinde yer alan bilgilerden ve bu
bilgilerin doğruluğundan Enerji Kimlik Belgesi düzenlemeye yetkili kuruluş
sorumludur.
(5)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Enerji Kimlik Belgesi, yeni ve mevcut
binalar için 26 ncı maddede belirtilen bilgileri ihtiva edecek şekilde
düzenlenir.
(6)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Enerji Kimlik Belgesinin bir nüshası bina
sahibi, yöneticisi, yönetim kurulu ve/veya enerji yöneticisince muhafaza
edilir, bir nüshası da bina girişinde rahatlıkla görülebilecek bir yerde asılı
bulundurulur.
(7)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Enerji Kimlik Belgesi, binanın yıllık
birincil enerji ihtiyacının değişmesine yönelik herhangi bir uygulama yapılması
halinde, bu Yönetmeliğe uygun olacak şekilde bir yıl içinde yenilenir.
(8)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Enerji Kimlik Belgesinin, binanın tamamı
için hazırlanması şarttır. Ayrıca, isteğe bağlı olarak, kat mülkiyetini haiz
her bir bağımsız bölüm veya farklı kullanım alanları için ayrı ayrı
düzenlenebilir.
(9)
Türk Silahlı Kuvvetleri, Milli Savunma Bakanlığı ve bağlı kuruluşları, Milli
İstihbarat Teşkilatı Müsteşarlığı binaları ile mücavir alan dışında kalan ve
toplam inşaat alanı 1.000 m2’den az olan binalar için Enerji Kimlik Belgesi
düzenlenmesi zorunlu değildir.
(10)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(11)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(12)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(13)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) (Değişik:RG-28/4/2017-30051) Enerji kimlik
belgesi BEP-TR kullanılmak suretiyle düzenlenir. BEP-TR’ye erişim yetkisi,
enerji kimlik belgesi vermeye yetkili kuruluşlara verilir. Ancak, bu yetki,
enerji kimlik belgesi düzenlemeye yetkili kuruluş adına, düzenlenen eğitimlere
katılmak suretiyle enerji kimlik belgesi düzenlemek üzere Bakanlık tarafından
BEP-TR’ye erişim yetkisi verilen gerçek kişiler tarafından kullanılır. Bu
kişilerin çalışmakta olduğu kuruluşlardan ayrılmaları ve enerji kimlik belgesi
düzenlemeye yetkili bir başka kuruluşta çalışmaları halinde, ayrıca eğitim ve
sertifikalandırma programına katılmalarına gerek olmaksızın, çalışmakta olduğu
kuruluşun isteği üzerine BEP-TR’ye erişim hakkı yeni çalıştığı kuruluş adına
tanımlanır.
(14)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) (Değişik:RG-28/4/2017-30051) Tüzel
kişi adına, bünyesindeki herhangi bir gerçek kişi tarafından düzenlenen enerji
kimlik belgelerinin ilgili mevzuata uygun şekilde düzenlenmesinden, düzenleyen
ilgili gerçek kişi veya kişiler ile birlikte kuruluşun sahibi veya yöneticisi
müteselsilen sorumludur.
(15)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Binalar veya bağımsız bölümlere ilişkin alım, satım
ve kiraya verme ile ilgili iş ve işlemlerde enerji kimlik belgesi düzenlenmiş
olması şartı aranır. Binanın veya bağımsız bölümün satılması veya kiraya
verilmesi safhasında, mal sahibi enerji kimlik belgesinin bir suretini alıcıya
veya kiracıya verir.
Enerji
kimlik belgesinde bulunması gereken bilgiler
MADDE
26 –
(1) Enerji Kimlik Belgesinde, binanın enerji ihtiyacı, yalıtım özellikleri,
ısıtma ve/veya soğutma sistemlerinin verimi/etkenliği ve binanın enerji tüketim
sınıflandırması ile ilgili bilgilerle birlikte;
a)
Bina ile ilgili genel bilgiler,
b)
Düzenleme ve düzenleyen bilgileri,
c)
Binanın kullanım alanı (m2),
ç)
Binanın kullanım amacı,
d)
Binanın ısıtılması, soğutulması, iklimlendirmesi, havalandırması ve sıhhi sıcak
su temini için kullanılan enerjinin miktarı (kWh/yıl),
e)
Tüketilen her bir enerji türüne göre yıllık birincil enerji miktarı (kWh/yıl),
f)
Binaların kullanım alanı başına düşen yıllık birincil enerji tüketiminin, A ile
G arasında değişen bir referans ölçeğine göre sınıflandırılması,
g)
Nihai enerji tüketiminin oluşturduğu sera gazlarının kullanım alanı başına
yıllık miktarı (kg CO2/m2-yıl),
ğ)
Binaların kullanım alanı başına düşen yıllık sera gazı salımının, A ile G
arasında değişen bir referans ölçeğine göre sınıflandırılması (kg CO2/m2-yıl),
h)
Binanın aydınlatma enerjisi tüketim değeri,
ı)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Birincil enerji tüketimine göre, enerji
sınıfı,
i)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Nihai enerji tüketimine göre, CO2
salımı sınıfı
j)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Binanın yenilenebilir enerji kullanım oranı
gösterilir.
Enerji
kimlik belgesi vermeye yetkili kuruluşlar
MADDE
26/A – (Ek:RG-1/4/2010-27539) (Değişik:RG-28/4/2017-30051)
(1)
Yeni binalar için; Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliğine bağlı ilgili meslek
odası tarafından, adına düzenlenmiş serbest müşavirlik ve mühendislik
hizmetleri belgesi ile enerji kimlik belgesi düzenleme eğitimini başarı ile
tamamlayan personel bulunduran gerçek veya tüzel kişilere Bakanlıkça enerji
kimlik belgesi verme yetkisi verilir.
(2)
Mevcut binalar için; enerji kimlik belgesi düzenleme eğitimini başarıyla
tamamlayan personel bulunduran 5627 sayılı Kanun kapsamında bina kategorisinde
yetkilendirilmiş olan enerji verimliliği danışmanlık şirketlerine Bakanlıkça
enerji kimlik belgesi verme yetkisi verilir.
(3)
Ayrıca mevcut binalar için; aşağıda belirtilen şartları sağlayan gerçek veya
tüzel hukuk kişileri de, bu şartların sağlandığının ilgili Çevre ve Şehircilik
İl Müdürlüğünce tespit edilmesi üzerine Bakanlıkça enerji kimlik belgesi
vermeye yetkilendirilir:
a)
Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliğine bağlı ilgili meslek odası tarafından
adına düzenlenmiş serbest müşavirlik ve mühendislik hizmetleri belgesine sahip
olmak.
b)
Enerji kimlik belgesi düzenleme eğitimini başarıyla tamamlayan personel
bulundurmak.
c)
Enerji Kaynaklarının ve Enerjinin Kullanımında Verimliliğin Artırılmasına Dair
Yönetmelik uyarınca düzenlenmiş Etüt-Proje Sertifikasına sahip personel
bulundurmak.
ç)
Türk Akreditasyon Kurumu tarafından akredite edilmiş ulusal veya uluslararası
laboratuvarlar tarafından kalibre edilmiş ve etiketlenmiş ısı ve sıcaklık
görüntüleme cihazına sahip olmak.
(4)
Kamu kurum ve kuruluşları; enerji kimlik belgesi düzenleme eğitiminde başarılı
olan bünyelerindeki personeli ile binalarına enerji kimlik belgesi
düzenleyebilir.
(5)
Enerji kimlik belgesi vermeye yetkili kuruluşların bu belgelerin düzenlenmesi
ile ilgili faaliyetlerinin denetimi Bakanlık tarafından yapılır veya
yaptırılır. Enerji kimlik belgesi vermeye yetkili olanların yetkilerini kötüye
kullandıklarının veya gerçeğe aykırı belge düzenledikleri tespit edilen enerji
verimliliği danışmanlık şirketleri Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığına; diğer
gerçek veya tüzel kişiler ise ilgili meslek odasına bildirilir ve haklarında
yapılacak inceleme ve soruşturma sonuçlanana kadar bunların enerji kimlik
belgesi verme yetkileri askıya alınır. Bakanlık tarafından yapılan bildirimler
neticesinde, serbest müşavirlik ve mühendislik hizmetleri belgesi veya 5627
sayılı Kanun kapsamında aldıkları yetki belgesi iptal edilenlerin veya bu
belgeleri bir yıl içinde üç defa askıya alınanların enerji kimlik belgesi verme
yetkileri, bir daha verilmemek üzere Bakanlık tarafından iptal edilir.
(6)
Bu madde kapsamındaki eğitimler ile ilgili usul ve esaslar Bakanlık tarafından
yürürlüğe konulacak tebliğ ile düzenlenir.
ONÜÇÜNCÜ
BÖLÜM
Yıllık
Enerji İhtiyacı
Yıllık
enerji ihtiyacı
MADDE
27 –
(1) (Değişik:RG-1/4/2010-27539) Binanın ısıtma, soğutma, aydınlatma ve
sıhhi sıcak su konularındaki enerji ihtiyaçları öncelikli olmak üzere, yıllık
enerji ihtiyacının hesaplanması ile ilgili usûl ve esaslar Bakanlık tarafından
Resmî Gazete’de yayımlanan tebliğ ile belirlenir.
(2)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(3)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(4)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(5)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) BEP-TR yöntemine göre enerji kimlik belgesi
alacak olan yeni binalar D sınıfı ve daha fazla enerji tüketimine ve CO2
salımına sahip olamaz.
ONDÖRDÜNCÜ
BÖLÜM
Geçici
ve Son Hükümler
Yürürlükten
kaldırılan yönetmelik
MADDE
28 –
(1) 9/10/2008 tarihli ve 27019 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Binalarda Isı
Yalıtım Yönetmeliği yürürlükten kaldırılmıştır.
EK
MADDE 1 – (Ek:RG-1/4/2010-27539)
(1)
Bu Yönetmelik kapsamında ihtiyaç duyulan binanın soğutma enerjisi ve aydınlatma
enerjisi ihtiyacı hesabı ile ilgili standartlar, TSE tarafından çıkarılır
Standardların
belirlenmesi
GEÇİCİ
MADDE 1 –
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
Tebliğlerin
çıkarılması
GEÇİCİ
MADDE 2 – (Değişik:RG-30/6/2010-27627)
(1)
Bu Yönetmelik kapsamında ihtiyaç duyulan enerji performansı hesaplama
yöntemleri ile ilgili konulardaki tebliğler, Bakanlık tarafından, 1/1/2011
tarihine kadar çıkartılır.
Mevcut
binalara enerji kimlik belgesi verilmesi (Değişik başlık:RG-1/4/2010-27539)
GEÇİCİ
MADDE 3 – (1)
Mevcut binalar ve inşaatı devam edip henüz yapı kullanım izni almamış binalar
için Enerji Verimliliği Kanununun yayımı tarihinden itibaren on yıl içinde
Enerji Kimlik Belgesi düzenlenir.
Enerji
Kimlik Belgesi Verilmesi
GEÇİCİ
MADDE 4 – (Ek:RG-1/4/2010-27539) (Değişik:RG-30/6/2010-27627)
(1) Bu Yönetmeliğin 25 inci maddesi 1/1/2011
tarihine kadar uygulanmaz.
GEÇİCİ
MADDE 5 – (Ek:RG-28/4/2017-30051)
(1) Bu
Yönetmeliğin 25 inci maddesinin on beşinci fıkrası 1/1/2020 tarihine kadar
uygulanmaz
Yürürlük
MADDE
29 –
(1) Bu Yönetmelik yayımlandığı tarihten bir yıl sonra yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE
30 –
(1) Bu Yönetmelik hükümlerini Bayındırlık ve İskan Bakanı yürütür.
Ekleri
görmek için tıklayınız
|
Yönetmeliğin
Yayımlandığı Resmî Gazete’nin
|
Tarihi
|
Sayısı
|
5/12/2008
|
27075
|
Yönetmelikte
Değişiklik Yapan Yönetmeliklerin Yayımlandığı Resmî Gazetelerin
|
Tarihi
|
Sayısı
|
1.
|
1/4/2010
|
27539
|
2.
|
30/6/2010
|
27627
|
3.
|
19/2/2011
|
27851
|
4.
|
20/4/2011
|
27911
|
5.
|
28/4/2017
|
30051
|