SANAYİ KAYNAKLI HAVA
KİRLİLİĞİNİN KONTROLÜ YÖNETMELİĞİ
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak
ve Tanımlar
Amaç
MADDE 1 – (Değişik:RG-20/12/2014-29211)
(1) Bu Yönetmeliğin
amacı, sanayi ve enerji üretim tesislerinin faaliyeti sonucu atmosfere yayılan
is, duman, toz, gaz, buhar ve aerosol halindeki emisyonları kontrol altına
almak; insanı ve çevresini hava alıcı ortamındaki kirlenmelerden doğacak
tehlikelerden korumaya; hava kirlenmeleri sebebiyle çevrede ortaya çıkan umuma
ve komşuluk münasebetlerine önemli zararlar veren olumsuz etkileri gidermeye ve
bu etkilerin ortaya çıkmasını engellemeye ilişkin usul ve esasları
belirlemektir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik;
a) (Değişik:RG-30/3/2010-27537)
(1) İşletmelerin kurulması ve işletilmesi için gerekli esasları,
işletmeden çıkan hava emisyonları ve işletmenin etki alanı içerisinde hava
kirliliğinin önlenmesinin tetkik ve tespiti ile, yakıtların, ham maddelerin ve
ürünlerin üretilmesi, kullanılması, depolanması ve taşınmasına ilişkin usul ve
esasları kapsar.
b) Aşağıdaki
hususları kapsamaz:
1) 9/7/1982 tarihli
ve 2690 sayılı Türkiye Atom Enerjisi Kurumu Kanunu ile Türkiye Atom Enerjisi
Kurumuna verilen yetki alanına giren, insan sağlığı ve çevrenin nükleer yakıt
ve diğer radyoaktif maddelerin radyasyonundan korunmasında; ilgili tesis, alet
ve düzenekleri.
2) Açık ortam hariç
olmak üzere iş sağlığı ve güvenliği mevzuatı kapsamına giren işyeri ortam
havasını.
3) (Değişik:RG-30/3/2010-27537)
(1) İşletme, 29/4/2009 tarihli ve 27214 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında
Yönetmeliğin 4 üncü maddesi kapsamında yer almıyorsa, işletmeyi oluşturan
tesis/tesislerin iç ortamında hiçbir emisyonun oluşmadığı durumlarda ve bu
kapsamda hava alıcı ortamına baca, kapı, pencere ya da benzeri açıklıklardan
herhangi bir emisyonun söz konusu olmadığı tesis, alet ve düzenekleri ve alan
kaynaklı emisyonların oluşmadığı faaliyetleri.
Dayanak
MADDE 3 – (Değişik:RG-20/12/2014-29211)
(1) Bu Yönetmelik,
9/8/1983 tarihli ve 2872 sayılı Çevre Kanununa ve 29/6/2011 tarihli ve 644
sayılı Çevre ve Şehircilik Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun
Hükmünde Kararnameye dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE 4
–(Değişik:RG-20/12/2014-29211)
(1) Bu
Yönetmelikte geçen;
a) Atık gazlar: Katı,
sıvı veya gaz emisyonlar ihtiva eden gaz halinde salımları,
b) Az Atıklı
Teknolojiler: Sanayi tesislerinden kaynaklanan atıkların üretim prosesinin son
aşamasında arıtılmasına dayalı teknolojik seviye yerine tercih edilen ve temiz
üretim tekniklerini temel alan, kirletmeyen, temiz ve az atıklı teknolojileri,
c) Bacharach islilik
derecesi: Bacharach Skalasında atık gaz içindeki partikül madde emisyonunun
meydana getirdiği sayıyı,
ç) Bakanlık: Çevre ve
Şehircilik Bakanlığını,
d) Biyokütle: Tarım veya
ormancılık ürünü olan ve tamamı veya bir kısmı içindeki enerjiyi geri kazanmak
amacı ile yakıt olarak kullanılabilen bitkisel maddelerin tamamı veya bir
kısmından oluşan ürünleri, tarım ve ormancılıktan kaynaklanan bitkisel
atıkları, ortaya çıkan ısı geri kazanılabiliyorsa gıda işleme sanayisinden
kaynaklanan bitkisel atığı, üretim mahallinde birlikte yakılıyorsa ve ortaya
çıkan enerji geri kazanılıyorsa kağıt hamuru üretimi ve kağıt hamurundan kağıt
üretimi sırasında oluşan lifli bitkisel atıkları, mantar atığını, ahşap
koruyucuları ve kaplamaları ile muamele neticesi halojenli organik bileşikler
veya ağır metaller ihtiva eden ve özellikle inşaat veya yıkım atıklarından
kaynaklanan atıkları içerenler hariç olmak üzere odun atıklarını,
e) Büyük Yakma Tesisi:
Anma ısıl gücü 50 MW ve üzeri olan, yalnızca enerji üretimi için inşa edilen
katı, sıvı veya gaz yakıtların kullanıldığı yakma tesislerini,
f) CEN: Avrupa
Standardizasyon Komitesini,
g) Çevre İzni: Çevre
Kanunu uyarınca alınması gereken; hava emisyonu, çevresel gürültü, atık su
deşarjı, derin deniz deşarjı ve tehlikeli madde deşarjı konularından en az
birini içeren izni,
ğ) Çift veya çoklu
yakıt yakan tesis: Aynı anda veya değişimli olarak iki veya daha fazla yakıt
ile ateşlenebilen yakma tesisini,
h) Deneme izni: İş
Yeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına ilişkin mevzuat kapsamında verilen izni,
ı) Dış Hava: Çalışma
mekanları hariç, troposferde bulunan dış ortamlardaki havayı,
i) Dizel Motor:
Kendiliğinden sıkıştırmalı ateşlemeli motoru,
j) Doğal gaz: Asal
gazlar ve diğer içeriği hacimsel olarak % 20’sinden fazla olmayan, doğal
yollardan oluşan metan gazını,
k) Emisyon: Yakıt ve
benzerlerinin yakılmasıyla; sentez, ayrışma, buharlaşma ve benzeri işlemlerle; maddelerin
yığılması, ayrılması, taşınması ve diğer mekanik işlemler sonucu bir tesisten
atmosfere yayılan hava kirleticilerini,
l) Emisyon Envanteri:
Sınırları belirlenmiş herhangi bir bölgede, hava kirletici kaynaklardan belli
bir zaman aralığında atmosfere verilen kirleticilerin listesi, miktarı ve
bunların toplam kirlilik içindeki paylarını gösteren bilgileri,
m) Emisyon Faktörü:
Herhangi bir faaliyetten veya ekipmandan kaynaklanan belirli bir kirleticinin birim
hammadde, birim yakıt, birim hacim, birim zaman, birim alan için ortalama
emisyon miktarını,
n) Emisyon Kaynağı:
Atmosfere emisyon veren baca veya baca dışı kaynağı,
o) Emisyon Ölçüm
Raporu: Çevre izin veya lisans başvuru dosyasının bu Yönetmelik kapsamında
hazırlanan hava emisyonları bölümüne esas raporu,
ö) Emisyon Ölçüm
Raporu Geçerlilik Süresi: İlk ölçüm tarihi esas alınarak, 10/9/2014 tarihli ve
29115 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çevre İzin ve Lisans Yönetmeliği
kapsamındaki işletmeler için emisyon ölçüm raporu geçerlilik süresi iki yılı,
p) Emisyon Sınır
Değeri (yakma tesisleri için): Sıvı ve gaz yakıtlarda % 3, katı yakıtlarda % 6,
gaz türbinlerinde % 15 oranında oksijen olduğu varsayılarak, mg/Nm3 olarak
ifade edilen, kütle bölü atık gazın hacmi olarak hesaplanan ve yakma tesisinden
havaya verilen atık gazların içinde bir maddenin bulunmasına izin verilen
konsantrasyonu,
r) Gaz Motoru: Otto
çevrimi, kıvılcım ateşlemeli ateşleme sistemine sahip motoru,
s) Gaz Türbini:
Termik enerjiyi mekanik işe çeviren, çoğunlukla bir kompresör, yakıtın okside
edilerek çalışan sıvıyı ısıttığı termik bir cihaz ve bir türbinden oluşan dönen
makinelerin tümünü,
ş) Hava Kalitesi
Değerlendirme ve Yönetimi Yönetmeliği: 6/6/2008 tarihli ve 26898 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan Hava Kalitesi Değerlendirme ve Yönetimi Yönetmeliğini,
t) Hava Kirlenmesine
Katkı Değeri (HKKD): Tesis etki alanı içinde her bir inceleme alanındaki tüm
tepe noktalarında ve bütün yayılma durumları için hesaplanan değeri,
u) ISO: Uluslararası
Standardizasyon Teşkilatını,
ü) İçten Yanmalı
Motor: Gaz veya dizel motoru,
v) İşletmeci: Tesisi
işleten veya tesis hakkında karar vermeye yetkili gerçek veya tüzel kişiyi,
y) İşletme Sahası
İçi: Üzerinde doldurma, ayırma, eleme, taşıma, kırma, öğütme işlemlerinin
yapıldığı, madde depolanan, boşaltılan, tesisler arasındaki alanı,
z) İş Termin Planı:
Tesis sahibi tarafından hazırlanacak ve bu Yönetmelikte belirtilen
yükümlülükleri ve sınır değerleri sağlayacak proses ve baca gazı arıtım
tesislerinin gerçekleştirilmesi sürecinde yer alan proje, ihale, inşaat ve
işletmeye alma gibi işlerin zamanlamasını gösteren planı,
aa) Kısa Vadeli Değer
(KVD): Maksimum günlük ortalama değerler veya istatistik olarak bütün ölçüm
sonuçları sayısal değerlerinin büyüklüğüne göre dizildiğinde, ölçüm
sonuçlarının % 95 ine tekabül eden değeri, çöken tozlar için farklı olarak
aşılmaması gereken maksimum aylık ortalama değerleri,
bb) Kısa Vadeli Sınır
Değer (KVS): Maksimum günlük ortalama değerleri veya sayısal değerlerinin
büyüklüğüne göre dizildiğinde, istatistik olarak bütün ölçüm sonuçlarının % 95
ine tekabül eden ve Ek-2 Tablo 2.2 de belirtilen aşmaması gereken değeri,
cc) Kirletici:
Doğrudan veya dolaylı olarak insanlar tarafından dış havaya bırakılan ve insan
sağlığı üzerinde ve/veya bütün olarak çevre üzerinde muhtemel zararlı etkileri
olan her türlü maddeyi,
çç) Kojenerasyon ve
Kombine Çevrim: Enerjinin hem elektrik hem de ısı biçimlerinde aynı sistemden
beraber üretilmesi veya tüm ısı makinalarının çevreye vermek zorunda oldukları
atık ısıdan yararlanmayı,
dd) Kritik Bölge: Bir
yıl boyunca yapılan hava kalitesi ölçüm sonuçlarına göre kısa vadeli sınır
değerlerin en az on beş gün aşıldığı yerleri,
ee) Kritik
Meteorolojik Şartlar: Atmosferde alt sınırı yerden yedi yüz metre veya daha az
yüksekte olan enversiyon tabakasında hava sıcaklığının en az 2°C/100 m arttığı
ve yerden 10 m. yükseklikte ölçülen rüzgar hızının on iki saatlik ortalamada
1,5 m/s den az olduğu kritik meteorolojik durumu,
ff) Kükürt Giderme Oranı
(Yakma tesisleri için) : Yakma tesisinde havaya salınmayan kükürt miktarının,
yakma tesisine verilen ve kullanılan yakıtın içinde bulunan kükürt miktarına
olan oranını,
gg) Mevcut Tesis:
Ek-5.A.1 kapsamındaki tesisler için; 8.6.2010 tarihinden önce, diğer tesisler
için ise 3/7/2009 tarihinden önce kurulmuş veya Çevresel Etki Değerlendirmesi
mevzuatına göre kurulması uygun bulunan tesisleri,
ğğ) Piyasaya Arz
Edilen Sıvı Yakıtlar: Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu tarafından
düzenlenen/düzenlenecek mevzuatla üretimi, yurtdışı ve yurtiçi kaynaklardan
temini ve piyasaya arzına izin verilen sıvı yakıtlar ile kalorifer yakıtını,
hh) Teknolojik
Seviye: Sürekli işletilmesinde başarısı tecrübeyle sabit, kıyaslanabilir
metotlar, düzenekler ve işletme şekilleriyle kontrolleri yapılabilen; emisyon
sınırlama tedbirlerini pratikleştiren ve kullanışlı hale getiren, ileri ve ülke
şartlarında uygulanabilir teknolojik metotlar, düzenekler, işletme biçimleri ve
temizleme metotlarının geldiği seviyeyi,
ıı) Uzun Vadeli Değer
(UVD): Yapılan bütün ölçüm sonuçlarının aritmetik ortalaması olan değeri,
ii) Uzun Vadeli Sınır
Değer (UVS): Yapılan bütün ölçüm sonuçlarının aritmetik ortalaması olan, Ek-2
Tablo 2.2 de belirtilen aşılmaması gereken değeri,
jj) Üretim Prosesi:
Yakıtın ham madde ile birlikte muamele gördüğü veya yakıttan elde edilen
enerjinin hammaddeyi veya ürünü kurutma, kavurma ve benzeri işlemlerde
kullanıldığı ve bacasından proses kaynaklı baca gazı emisyonlarının ve yanma
gazlarının birlikte çıktığı veya sadece proses kaynaklı baca gazı
emisyonlarının çıktığı tesisleri,
kk) Üretmek: Ürün
elde etmek, işlemek, üretim amacıyla tüketmek ve diğer kullanımları, ithalat ve
diğer amaçlı nakliyatları,
ll) Verimlilik: h ile
ifade edilen gaz türbininin ISO temel yük şartlarında yüzde olarak belirtilen
verimliliğini,
mm) Yakıt: Sanayi ve
enerji üretim tesislerinin yakma sistemlerini, ateşlemeye yarayan katı, sıvı
veya gaz halindeki yanıcı maddeleri,
nn) Yakma Isıl
Gücü/Isıl Güç/Yakıt Isıl Gücü/Anma Isıl Gücü: Bir yakma tesisinde birim zamanda
yakılan yakıt miktarının yakıt alt ısıl değeriyle çarpılması sonucu bulunan KW,
MW birimleri ile ifade edilen asıl güç değerini,
oo) Yakma Tesisi:
Yakıtları okside ederek oluşan ısının kullanıldığı teknik ekipmanı,
öö) Yeni Tesis:
Mevcut tesisler dışında kalan tesisi,
pp) Yetkili Merci:
Çevre ve Şehircilik Bakanlığını,
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
İzne Tabi Tesisler,
İzin Alma, İzne Tabi Olmayan Tesisler
İçin Uyulacak Esaslar
Hava emisyonu
kapsamında değerlendirilen işletmeler
MADDE 5 – (Başlığıyla
birlikte değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
(1) Hava emisyonu
olan ve Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmelik
kapsamında yer alan işletmelerin kurulması ve işletilmesi için çevre izni
alınması zorunludur. Bu işletmelerden kaynaklanan hava emisyonlarının
değerlendirilmesinde bu Yönetmelik hüküm esas ve sınır değerlerine göre iş ve
işlemler yapılır.
Hava emisyonu
kapsamında değerlendirilen işletmelerin kurulması ve işletilmesinde uyulması
gereken esaslar
MADDE 6 – (Başlığıyla
birlikte değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
(1) Hava emisyonu
kapsamında değerlendirilen işletmelerin kurulması ve işletilmesinde;
a) İşletmenin çevreye
zararlı etkilerinin mevcut en iyi üretim ve/veya arıtım teknikleri uygulanarak
azaltılmak suretiyle kirlilik oluşturmaması,
b) Bu Yönetmelikte
belirtilen şartlara uyulması,
c) Bu Yönetmelikte
belirtilen emisyon sınırlarının aşılmaması,
ç) Tesis etki
alanında Ek-2’de verilen hava kalitesi sınır değerlerinin aşılmaması,
d) İşletmede bulunan
mevcut tesislerin baca gazı emisyonlarının bu Yönetmelikte belirtilen usullere
uygun olarak işletmeci tarafından ölçtürülmesi, baca dışından emisyon yayan
tesisler için hesaplama yöntemi kullanılarak saatlik kütlesel debilerin tespit
edilmesi, (kg/saat)
e) İşletmede bulunan
tesislerin bütünü için; Ek-2 Tablo-2.1’deki kütlesel debilerin aşılması halinde
işletmeci tarafından, tesislerin etki alanında, Ek-2’de belirtilen esaslar
çerçevesinde hava kirliliği seviyesinin ölçülmesi ve işletmenin kirleticiliğinin
değerlendirilmesi amacıyla uluslar arası kabul görmüş bir dağılım modeli
kullanılarak, hava kirlenmesine katkı değerinin hesaplanması,
f) Yeni kurulacak
işletmelerde bulunan tesislerin baca gazı emisyonlarının kütlesel debi ve
konsantrasyon olarak ve baca dışından emisyon yayan tesislerin atmosfere
verdiği emisyonların saatlik kütlesel debilerinin tespit edilmesi,
g) Yeni kurulacak
işletmede bulunan tesislerin bütünü için; Ek-2 Tablo-2.1’deki kütlesel
debilerin aşılması halinde işletmeci tarafından; tesislerin etki alanında,
işletmenin kirleticiliğinin değerlendirilmesi amacıyla bir dağılım modeli
kullanılarak hava kirlenmesine katkı değerinin hesaplanması, işletmenin
kurulacağı alanda hava kirliliğinin önemli boyutlara ulaştığı kuşkusu varsa,
hava kalitesinin bu Yönetmelikte belirtilen usullere uygun olarak ölçülmesi,
ğ) İşletmenin kurulu
bulunduğu bölgede hava kirleticilerin Ek-2’de belirlenen hava kalitesi sınır
değerlerini aşması durumunda işletmeci tarafından, Valilikçe hazırlanan eylem
planlarına uyulması
gerekmektedir.
Emisyon ön izni
MADDE 7 – (Mülga:RG-30/3/2010-27537)
(1)
Çevre izni sürecinde
hava emisyon başvurularının değerlendirmesi
MADDE 8 – (Başlığıyla
birlikte değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
(1) Çevre Kanununca
Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmelik kapsamında yapılan hava
emisyonu başvuruları aşağıda belirtilen çerçevede değerlendirilir.
a) Çevre izin
başvurusu Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında
Yönetmelikte yer alan hüküm ve esaslara uygun olarak yapılır ve bu Yönetmeliğin
hüküm ve esasları çerçevesinde değerlendirilir.
b) Çevre Kanununca
Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmelikte belirtilen sürelerde
değerlendirilir ve sonuçlandırılır.
c) Çevre Kanununca
Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmeliğin 4 üncü maddesi (Değişik
ibare:RG-13/4/2012-28263) kapsamındaki Ek-1 ve Ek-2’de yer alan
işletmelerin aynı Yönetmeliğin 8 inci maddesi kapsamında
değerlendirilmesinde; çalışma usul ve esasları Valilikçe belirlenen en az bir üyesi
İl Çevre ve Orman Müdürlüğü teknik elemanı olmak üzere Valilikçe oluşturulan
Komisyon tarafından bu Yönetmelik hükümleri çerçevesinde yerinde inceleme
yapılır ve Valilik tarafından yerinde tespit raporu hazırlanır.
Hava emisyon
başvurularının incelenmesi ve karar verilmesi
MADDE 9 – (Başlığıyla
birlikte değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
(1) Bu Yönetmeliğin 8
inci maddesinde belirtilen hususlar yerine getirildikten sonra, aşağıda
belirtilen hususlar çerçevesinde çevre izin dosyasındaki hava emisyon dokümanlarının
incelenmesi yapılır ve karar verilir.
a) İşletme, Çevre
Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmelik kapsamında yer
alıyor ise ilgili Yönetmelikte belirtilen hususlar çerçevesinde hazırlanmış
olan hava emisyonu dokümanları Bakanlıkça ve bu Yönetmeliğin 6 ncı maddesi ve
diğer hüküm, esas ve sınır değerleri kapsamında incelenir.
b) Hava emisyonu
uygunluk kararı vermeye yetkili merci, gerekirse konu ile ilgili uzman kişi ve
kuruluşların da görüşünü alır.
c) İşletmeciler gerek
başvuru dokümanlarındaki (bilgi, belge, ölçüm) eksiklikleri gerekse Yönetmelik
hüküm ve esasları çerçevesindeki eksiklikleri/uygunsuzlukları çevre izni süreci
içinde gidermek ve yetkili mercie eksikliklerin giderildiğine dair belge, bilgi
ve ölçüm raporu ve ilgili diğer belgelerin teslim edilmesinden yükümlüdür.
Çevre izni kapsamında
hava emisyonu açısından değerlendirme (Değişik madde
başlığı:RG-13/4/2012-28263)
MADDE 10 –
(Başlığıyla birlikte değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
(1) Bu Yönetmelik
hüküm ve esaslarının sağlanması durumunda; Çevre Kanununca Alınması Gereken
İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmelik kapsamında çevre izni verilmesine hava
emisyonu uygunluk kararı verilir.
(2) (Ek:RG-13/4/2012-28263)
Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmeliğin
Ek-2’sinde yer alan “7. Gıda Endüstrisi, Tarım ve Hayvancılık” başlığı
altındaki işletmeler, mezkûr Yönetmelik Ek-1 ve Ek-2 listelerinde başka bir
grupta yer almıyorsa, söz konusu işletmeler için; çevre izni kapsamında emisyon
ölçüm raporu hazırlanması ve işletmelerin hava emisyonu açısından
değerlendirilmesi gerekmez.
Şartlı ve kısmi izin
MADDE 11 – (Mülga:RG-30/3/2010-27537)
(1)
Kirlilikten
kaynaklanan zararlar
MADDE 12 – (1) Bir işletmeden/tesisten
kaynaklanan emisyonların etkilerinin komşu bir taşınmaza zarar vermesini
önlemek amacıyla zararlı etkinin ortadan kaldırılması için gerekli tedbirlerin
alınması faaliyet sahibinden yetkili merci tarafından istenir. Daha önce
verilen ve kesinleşen bir izin bu Yönetmelik hükümlerine aykırılığın tespit
edilmesi durumunda kaldırılır.
İzne tabi tesislerde
yapılacak değişiklikler
MADDE 13 – (Mülga:RG-30/3/2010-27537)
(1)
Teyit zorunluluğu
MADDE 14 – (Değişik:RG-13/4/2012-28263)
(1) İşletmeci veya
işletme sahibi; çevre izni veya emisyon izni bulunan işletmeler için, emisyon
iznine veya çevre iznine esas ölçüm raporunun tarihini esas alarak, Çevre
Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmeliğe göre çevre
iznine ve lisansına tabi işletmelere iznin verildiği sırada öngörülen
verilerden herhangi bir sapma olup olmadığını ve tesiste gerçekleştirilen
iyileştirmeleri her iki yılda bir, rapor etmek zorundadır. Ölçüm raporu,
standartlara uygun numune alma şartları ve ölçüm metotları dikkate alınıp,
emisyon ölçümleri yapılmak suretiyle Ek-11’deki formata uygun olarak
hazırlanır. Raporun bir nüshası işletmede muhafaza edilir, talepleri hâlinde
yetkili mercilere veya denetimler sırasında denetim görevlilerine sunulur.
Ek düzenlemelerin uygulanması
MADDE 15 – (1) Ek
düzenlemelerin uygulanmasında;
a) Bu Yönetmeliğin
esaslarını yerine getirmek amacı ile (Değişik ibare:RG-30/3/2010-27537)
(1) uygunluk kararı vermeye yetkili merci (Değişik
ibare:RG-30/3/2010-27537) uygunluk kararı verildikten sonra
gerektiğinde ek düzenlemeler isteyebilir. Bu ek düzenlemede Ek-9 daki esaslar
dikkate alınır.
b) Yapılacak ek
düzenleme, işletici ve işletilen tesis için aşırı ekonomik yük getiriyorsa ve
teknolojik seviye bakımından uygulanabilir değilse bu konuda bir mecburiyet
getirilemez. Ek düzenleme teknolojik olarak uygulanabilir olmakla beraber ancak
belli bir süre sonra ekonomik hale gelecekse yetkili merci ek düzenlemenin bu
süreden sonra uygulanmasını kabul edebilir. Bir ek düzenleme teknolojik olarak
uygulanabildiği halde, ekonomik sebeplerle tesisi işleten tarafından
uygulanamazsa (Değişik ibare:RG-30/3/2010-27537) (1) uygunluk
kararı 17 nci madde hükümlerine göre iptal edilir.
c) Ek düzenleme
tesisin yeri, yapısı ve işletmesi üzerinde önemli değişiklikler gerektiriyorsa,
yapılacak değişiklikler 13 üncü maddede öngörülen hükümlere tabidir.
ç) Ek düzenlemeler,
Geçici 2 ve Geçici 3 üncü maddelerde yer alan tesislere de getirilebilir.
İznin uzatılması
MADDE 16 – (Mülga:RG-30/3/2010-27537)
(1)
Hava emisyonu konulu
çevre izninin iptal edilmesi (Değişik başlık:RG-13/4/2012-28263)
MADDE 17 –
(Başlığıyla birlikte değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
(1) (Değişik
cümle:RG-13/4/2012-28263) Bu Yönetmelik esaslarına göre işletme için
verilen hava emisyonu konulu çevre izni;
a) Sürekli emisyon
ölçümü yapılan tesislerde bir yıl içinde yapılan sürekli ölçüm sonuçlarının
EK-3.d.1 de yer alan değerleri veya bir yıl içinde yapılan ölçümlerin %5 inde
sınır değerlerinin aşılması halinde,
b) Yetkili merci
tarafından bu Yönetmelik hükümlerine göre uygunluk kararı verilmesinden sonra,
uygunluk kararı verilmesine mani olacak ek bilgiler edinilmişse ve/veya
uygunluk kararının kaldırılmaması kamu menfaatini tehlikeye sokuyorsa,
c) Daha önce verilen
uygunluk kararı henüz uygulamaya konulmadan, yetkili merci uygunluk kararı
esaslarının değiştirilmesi sonucu uygunluk kararı veremiyor ise ve uygunluk
kararının kaldırılmaması kamu menfaatini tehlikeye sokuyorsa,
ç) (Değişik:RG-13/4/2012-28263)
İşletmecinin veya İşletme sahibinin, 14 üncü maddede belirtilen sürelerde
yapılması gereken teyit ölçümlerini yaptırmadığının tespit edilmesi hâlinde;
iptal edilir.
İşletmenin adının
değiştirilmesi ve/veya işletmenin devredilmesi
MADDE 18 – (Mülga:RG-30/3/2010-27537)
(1)
Çevre iznine tabi
olmayan işletmelerin kurulması, yapısal özellikler ve işletilmesinde aranacak
şartlar
MADDE 19 –
(Başlığıyla birlikte değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
(1) Çevre iznine tabi
olmayan işletmeler için aşağıdaki şartlara uyulur:
a) Türk Standartları
Enstitüsü (TSE) tarafından Resmî Gazete’de yayımlanmış standartlar ile ilgili
mevzuatta yer alan hüküm ve teknik özelliklere uyulur. Hava kirliliğinin yoğun
olduğu günlerde Valilikçe alınan kararlara uyulur.
b) Yetkili merci tarafından
Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmeliğin 13
üncü maddesi kapsamında gerekli görülmesi durumunda işletmeden kaynaklanan
emisyonların ve hava kalitesinin ölçtürülmesi istenebilir. Bu ölçümler için
yapılacak harcamaların karşılanması 27 nci maddede belirtilen şekilde yapılır.
c) Bu Yönetmelik
hüküm esas sınır değerlerine uygun faaliyet göstermeyen bu kapsamdaki
işletmeler Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında
Yönetmeliğin 13 üncü maddesi kapsamında değerlendirilir.
İzne tabi olmayan
tesisleri işletenlerin yükümlülükleri
MADDE 20 – (Mülga:RG-30/3/2010-27537)
(1)
Çevre iznine tabi
olmayan işletmelerin izlenmesi/denetlenmesi
MADDE 21 –
(Başlığıyla birlikte değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
(1) Çevre iznine tabi
olmayan işletmelerin 19 uncu maddede belirtilen esaslara uygun olarak faaliyet
gösterip göstermediği Valilikçe bu Yönetmelik hükümlerine uygun olarak
izlenebilir/denetlenebilir.
(Değişik madde
başlığı:RG-30/3/2010-27537) (1) Çevre iznine tabi olmayan işletmeler
için ek düzenlemeler
MADDE 22 – (1) Yetkili merci 19
uncu maddedeki hususların uygulanması için ek düzenlemeler getirebilir.
(2) (Ek:RG-30/3/2010-27537)
(1) Çevre iznine tabi olmayan işletmeler Çevre Kanununca Alınması
Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmeliğin 13 üncü maddesi kapsamında
değerlendirilir.
Hava emisyonu tespiti
ve sınırlaması
MADDE 23 –
(Başlığıyla birlikte değişik:RG-30/3/2010-27537) (1)
(1) Emisyon tespiti
ve sınırlamasında aşağıdaki şartlara uyulur.
a) İşletmeyi oluşturan
tesislerin çevreye zararlı etkilerinin tespiti amacıyla yetkili merci, çevre
iznine tabi veya çevre iznine tabi olmayan bir işletmenin işleticisine, yetkili
merci tarafından belirlenmiş uzman bir kurum/kuruluş veya kişiye tesisinden
çıkan emisyonu ölçtürmesini ve/veya bu emisyonun hava kirlenmesine katkı
değerini hesaplatmasını ve/veya hava kirliliği seviyesinin ölçümünü
yaptırmasını ister; böylece bir emisyon ve imisyon ölçüm raporu hazırlanır ve
bedeli 27 nci maddede belirtildiği şekliyle karşılanır.
b) Hava kirliliğinin
önemli boyutlarda olduğu kritik bölgelerde, çevre iznine tabi olan/olmayan
işletmelerden kaynaklanan emisyonların miktarı ile zamana ve yere göre
dağılımını gösteren hava kirlenmesine katkı değerini içeren bir emisyon ölçüm
raporu yetkili merci tarafından istenebilir. Bu raporun her yıl yenilenmesi
istenebilir.
c) Emisyonların
ölçümünde Ek-2’de belirtilen, tesis etrafında yapılması gerekli görülen hava
kirliliği ölçümlerini düzenleyen 6/6/2008 tarihli ve 26898 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan Hava Kalitesi Değerlendirme ve Yönetimi Yönetmeliğindeki
esaslar dikkate alınır. Tesis etki alanında hava kirliliğinin ölçümünde ise
Ek-2’de yer alan esaslar dikkate alınır.
ç) Tesis etki
alanında hava kirliliğinin tespitine yönelik yapılacak ölçümlerle ilgili
koordinasyonu Valilik sağlar, bu ölçümler için yapılacak harcamalar 27 nci
maddede belirtildiği şekilde karşılanır.
d) Yetkili merci hava
kirliliğinin önemli boyutlarda olduğu kritik bölgelerde ve/veya kirlilik yükü
büyük olan yeni tesisler için bu Yönetmeliğin Ek-2’si kapsamında hava kalitesi
ölçümlerinin yapılmasını isteyebilir.
Emisyon ölçüm raporu
MADDE 24 – (1) Bakanlık, 14
üncü maddede ve 23 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) ve (b) bentlerinde
belirtilen emisyon ölçüm raporunun içeriğini tespit eder (Ek-11). Emisyon ölçüm
raporundaki bilgilerde işletmenin endüstriyel ve ticari sırları varsa işletme
sahibinin/işletmecinin talebi üzerine bu bilgiler umuma ifşa edilemez.
(2) (Mülga:RG-20/12/2014-29211)
İzne tabi tesislerde
yapılacak ilk ve periyodik ölçümler
MADDE 25 – (Mülga:RG-30/3/2010-27537)
(1)
Sürekli ölçümler
MADDE 26 – (1) Sürekli
ölçümlerde;
a) (Değişik:RG-30/3/2010-27537)
(1) Yetkili merci tarafından sürekli ölçüm yapılmasına karar verilirken;
bu Yönetmelik de sürekli ölçüm cihazı takılmasına esas teşkil eden değerler ve
hükümler geçerli olmak üzere; Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve
Lisanslar Hakkında Yönetmeliğin 4 üncü maddesi kapsamındaki işletmelerin 23
üncü ve 25 inci maddeler kapsamındaki ölçümlerin yerine, bu ölçümlerin kayıt
cihazlı ölçüm aletleriyle sürekli olarak yapılmasını isteyebilir. Ayrıca,
yetkili merci gerekli görülmesi halinde bu ölçümlerin on line izlenmesine imkan
tanıyacak donanımın kurulmasını işletmeciden isteyebilir.
b) (Değişik:RG-30/3/2010-27537)
(1) Kritik bölgelerde veya hava kalitesi açısından kirlilik yükü
fazla olan bölgelerde ve kirlenme ihtimalinin olduğu hallerde yetkili mercii
gerekli gördüğü takdirde izne tabi olan/ olmayan işletmelerden emisyon
ölçümlerinin kayıt cihazlı ölçüm aletleriyle sürekli olarak yapılmasını
isteyebilir. Ayrıca, Valilik gerekli görülmesi halinde bu ölçümlerin on line
izlenmesine imkan tanıyacak donanımın kurulmasını işletmeciden isteyebilir.
(2) Bu ölçümler için
yapılacak harcamalar 27 nci maddede belirtildiği şekilde karşılanır.
Ölçümler için
yapılacak harcamalar
MADDE 27 – (1) Emisyon ve tesis
etki alanındaki hava kalitesinin belirlenmesi için yapılacak ölçümlerin
masrafları işletmenin sahibi/işletmeci tarafından karşılanır.
Ölçüm sonuçları
hakkında bilgi verilmesi
MADDE 28 – (1) 23, 25 ve 26 ncı
maddelerde belirtilen ölçümlerin sonuçları işletmenin sahibi/işletmeci
tarafından yetkili mercie verilir. Ölçüm kayıtları işletmenin sahibi/işletmeci
tarafından en az beş yıl muhafaza edilir.
Toplam hava emisyonu
sınırlaması
MADDE 29 –
(Değişik:RG-20/12/2014-29211)
(1) Yetkili merci,
sanayi tesislerinin yoğun olarak bulunduğu, toplam emisyon sınırlaması
yapılacak kritik bölgelerde faaliyet gösteren işletmelerin tümünden herhangi
bir anda dış havaya verilen toplam emisyonu sınırlandırıcı tedbirler
isteyebilir. Toplam emisyon sınırlaması yapılacak kritik bölgeler yetkili merci
tarafından belirlenir. Yetkili merci, bu bölgelere kurulacak çevre iznine tabi
olan veya olmayan yeni bir tesisin toplam emisyon miktarıyla ilgili olarak
geçici veya sürekli sınırlandırma kararları alabilir veya yeni bir tesisin
bölge içinde kurulmasına Planlama ve ÇED aşamalarında yapılan
değerlendirmelerde dikkate alınarak uygunluk kararı vermeyebilir.
Bölgesel kirlilik
MADDE 30 – (Değişik:RG-20/12/2014-29211)
(1) Koruma bölgeleri;
a) Bir bölgedeki
işletmelerden, ulaşımdan ve ısınmadan kaynaklanan hava kirliliğinin insan ve
çevresi üzerindeki zararlı etkileri normal tedbirlerle ortadan kaldırılamıyorsa
bu bölgeler yetkili merci tarafından koruma bölgesi olarak ilan edilebilir.
Yetkili merci, koruma bölgelerinde İl Mahalli Çevre Kurulu Kararıyla,
1) Hareketli ve sabit
tesisleri çalıştırmamaya,
2) Sabit tesisleri
kurdurmamaya,
3) Hareketli ve sabit
tesisleri sadece belirli zamanlarda çalıştırmaya veya bunlardan yüksek işletme
teknikleri talep ederek çalıştırmaya,
4) Tesislerde yakıt
kullandırmamaya veya sınırlı olarak kullandırmaya
yetkilidir.
b) Yetkili merci,
kritik meteorolojik şartların mevcut olduğu veya olacağı, hava kirlenmelerinin
çok hızlı artış gösterdiği bölgelerde, insan ve çevresi üzerinde meydana
gelecek zararlara karşı;
1) Hareketli veya
sabit tesisleri sadece belirli zamanlarda çalıştırmaya,
2) Önemli ölçülerde
hava kirlenmelerine yol açabilen yakıtların tesislerde kullanılmasını
yasaklamaya veya sadece kısıtlamaya
yetkilidir.
c) Hava kirliliğinin
çok hızlı artış gösterdiği durumlarda Hava Kalitesi Değerlendirme ve Yönetimi
Yönetmeliğinde belirlenen uyarı kademeleri uygulanır.
ç) Hava kalitesi
sınır değerleri aşılarak, hava kirliliği Ek-2 de belirtilen değerlere
ulaştığında, bölge özelliklerine göre alınacak tedbirler yetkili merci
tarafından tebliğ halinde yayımlanır.
d) Her kademe için
alınacak tedbirler düzenlenirken meteorolojik veriler göz önüne alınır. Sis,
enverziyon, durgun meteorolojik şartlar ve izotermal durumlarda bir sonraki
kademenin tedbirleri veya ilave tedbirler uygulanabilir. Nisbi nem miktarının %
90 ın üzerine çıkması halinde uyarı kademelerinin belirlenmesinde Ek-2 de
verilen kirlilik derecelerinin % 10 eksiği esas alınır.
Yakıt ve hammadde
belirlenmesi
MADDE 31 – (1) Yetkili merci,
hava kirliliğinin ciddi boyutlara eriştiği zamanlarda ve bölgelerde, yakıt ve
hammaddesi değiştirilebilen tesislerde hava kirliliğinin azaltılması amacıyla
kullanılacak uygun nitelikte yakıt veya hammadde belirleyebilir.
Kaza sonucu emisyon
MADDE 32 – (1) Bir tesisten
ihmal sonucu veya ihmale dayalı gereken tedbirlerin alınmaması sonucu normal
çalışmasında öngörülenden fazla ve hava kirliliğine yol açacak şekilde emisyon
yayılırsa veya hava kalitesini bozacak şekilde kimyasal maddeler hava alıcı
ortamına atılırsa, işletme sahibi/işletmeci, emisyonun en kısa sürede normal
seviyeye inmesi için gerekeni yapar. Yetkili merci, kaza sonucu çıkan emisyonun
normal seviyeye indirilmesi için işletme sahibine veya işletmecisine gerekli
tedbirleri almasını ister.
Yakıt özellikleri
MADDE 33 – (1) Hava
kirliliğinin azaltılması amacıyla sanayi tesislerinde kullanılacak olan katı yakıt
özellikleri Bakanlık tarafından ilgili kamu kurum ve kuruluşların görüşleri de
alınarak belirlenir. Piyasaya arz edilen sıvı ve gaz yakıtların özelliklerinin
belirlenmesinde ilgili kamu kurum ve kuruluşlarla koordineli çalışılır.
(2) Katı yakıtlar ithal
ediliyorsa ithal işlemleri, Dış Ticaret Müsteşarlığı tarafından yayımlanan Dış
Ticaret Standardizasyon Tebliği kapsamında ve ithal izni veren yetkili merci
tarafından belirlenen hususlar çerçevesinde yapılır.
(3) İthal katı yakıt
kullanan tesis/işletme ithalat iznine ilişkin belgenin bir kopyasını muhafaza
eder. Denetimlerde yetkili merci tarafından istenmesi halinde ibraz eder.
(4) Sıvı yakıtları
kullanan tesis/işletme sıvı yakıtlara ilişkin analiz raporlarını üç yıl saklar
ve denetimlerde yetkili merci tarafından istenmesi halinde ibraz eder.
(5) Yakıt olmayan
ancak katı yakıt olarak değerlendirilebilen biyokütlenin kullanım esasları
Bakanlıkça belirlenir.
(6) Biyokütleyi katı
yakıt olarak kullanan tesis bu Yönetmelik hükümlerine uymak zorundadır.
(Değişik madde
başlığı:RG-30/3/2010-27537) (1) Hava emisyonu açısından çevre iznine
tabi tesislerin izlenmesi/denetlenmesi
MADDE 34 – (1) (Değişik
ibare:RG-30/3/2010-27537) (1) Hava emisyonu açısından çevre
iznine tabi tesislerin izlenmesi/denetlenmesinde;
a) (Değişik:RG-30/3/2010-27537)
(1) Çevre iznine tabi işletmelerde, faaliyetlerin Yönetmelikte
belirtilen usul ve esaslar çerçevesinde yerine getirilip getirilmediğinin
tespiti amacıyla yetkili merciin görevlendirdiği kişilerce izleme ve denetim
yapılır. Bakanlık denetleme ve ceza yetkisini Çevre Kanununun 12 ve 24 üncü
maddeleri gereğince devredebilir.
b) İşletme sahipleri
ve işletmeciler;
1) Yetkili merciin
görevlendirdiği kişilerin veya yetkili mercii temsil eden kişilerin işletmeye
ve tesislere girmesi için izin vermeye,
2) Emisyon ve hava
kalitesi değerlerinin belirlenmesi maksadı ile görevli kişiler tarafından
testler yapılmasına, izin vermeye ve kolaylık göstermeye,
3) Görevli kişilere
çevre mevzuatı kapsamında istenen ve gerekli olan doküman ve bilgileri vermeye
mecburdur.
4) Yetkili merciin
isteği üzerine, işletme sahipleri işletmeci (a) ve (b) bentlerindeki çalışmalar
sırasında işletme ve tesiste gerekli düzenlemeleri yapmak üzere istek üzerine
işletmede çalışan görevlileri hizmete tahsis ederler. (a) ve (b) bentlerindeki
çalışmaların yapılabilmesi için işletme sahipleri ve/veya işletmeciler iş
güvenliği açısından gerekli olan koruyucu malzemeleri ve ulaşım araçlarını
temin ederler.
c) (a) bendi
hükümleri, 33 üncü madde kapsamına giren yakıtlar, ürünler, maddeler ve
tesisleri de içine alır. Bu hususlar işletme sahipleri/işletmeci için de
geçerlidir. Bu işletme sahipleri/işletmeciler yetkili merciin görevlendirdiği
kişilerin veya yetkili merciyi temsil eden kişilerin örnek almasına,
işletme/tesis içinde ve bacasında kontroller yapmasına izin verirler.
ç) Denetim işlemleri
ile ilgili olarak yapılan testler ve ölçümlerin masrafları, (a) ve (b)
bentlerinin hükümlerine göre örnek alınması, bunların analizi, test yapılması
dolayısıyla ortaya çıkan masraflar, işletme sahipleri işletmeciler tarafından
karşılanır.
d) Bilgi vermekle
zorunlu işletme sahipleri/işletmeciler veya kanuni temsilcileri sorulan
sorulara cevap vermekten kaçınırsa bu husus tutanakla kayda geçirilir.
e) (b), (c) ve (d)
bentlerine göre elde edilen bilgi ve belgeler başka amaçlar için kullanılamaz.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Çeşitli ve Son
Hükümler
Sera gazlarının
azaltılması
MADDE 35 – (Mülga:RG-30/3/2010-27537)
(1)
İdari yaptırımlar
MADDE 36 – (1) Bu Yönetmelik
kapsamına giren tesisleri işletenler ve/veya sahipleri;
a) (Mülga:RG-30/3/2010-27537)
(1)
b) (Mülga:RG-30/3/2010-27537)
(1)
c) (Mülga:RG-30/3/2010-27537)
(1)
ç) (Mülga:RG-30/3/2010-27537)
(1)
d) (Mülga:RG-30/3/2010-27537)
(1)
e) (Değişik:RG-30/3/2010-27537)
(1) 6, 15, 22, 23, 26 ve 30 uncu maddeler ile getirilen icrası mümkün
şartları ve talepleri zamanında yerine getirmezse,
f) 19, 26 ve 33 üncü
maddelere göre getirilen şartlara ve taleplere icrası mümkün olduğu halde
uymazsa,
g) 14 üncü maddede
öngörülen bilgileri zamanında vermezse,
ğ) 23 ve 24 üncü
maddelere göre verilmesi gereken emisyon raporunu eksiksiz ve zamanında
vermezse,
h) 28 inci maddeye
göre ölçüm sonuçlarını bildirmez veya ölçüm aleti grafiklerini ve ölçüm
kayıtlarını muhafaza etmezse,
ı) 34 üncü maddeye
göre; görevlilerin meskun yerlere veya taşınmazlara girmelerine veya test ve
incelemeler yapmalarına izin vermezse; doğru ve tam bilgiyi, belgeleri veya
kayıtları zamanında ibraz etmezse; iş gücü veya yardımcı malzemeleri hazır
tutmazsa; örnek almaya izin vermezse,
i) (Mülga:RG-30/3/2010-27537)
(1)
j) 32 nci maddede
belirtilen tedbirleri almazsa,
k) Bu Yönetmelikte
belirtilen esas ve standartlara ve ek düzenlemelere uymazsa,
l) 22 nci maddeye
göre getirilen ek düzenlemeye uymazsa, ek düzenlemeye uyuluncaya kadar,
m) İşletmeyi
oluşturan tesislerin hava alıcı ortamında bozulmaya neden olacak şekilde hava
kalitesi sınır değerlerini aşarak tehlikeli durum yarattığı takdirde,
n) Geçici 3 üncü
madde kapsamındaki yükümlülüklerini yerine getirmezse
Çevre Kanununun
ilgili maddeleri uyarınca idari yaptırım uygulanır.
Yürürlükten
kaldırılan yönetmelik
MADDE 37 – (1) 22/7/2006
tarihli ve 26236 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Endüstri Tesislerinden
Kaynaklanan Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği yürürlükten kaldırılmıştır.
(2)
(Ek:RG-20/12/2014-29211) 8/6/2010 tarihli ve 27605 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Büyük Yakma Tesisleri Yönetmeliği yürürlükten kaldırılmıştır.
Yakma tesislerinin
kapasitelerinin artırılması veya değiştirilmesi
EK MADDE 1 –(Ek:RG-20/12/2014-29211)
(1) Bir yakma
tesisinin en az 50 MW genişletilmesi halinde, Ek-5.A.1.3’de belirtilen yeni
tesisler için emisyon sınır değerleri, tesisin tamamının ısıl kapasitesine göre
belirlenir ve tesisin yeni bölümüne uygulanır. Geçici 6 ncı maddede tanımlanan
durumlarda bu madde uygulanmaz.
Yeni emisyon sınır
değerleri
GEÇİCİ MADDE 1 – (Mülga:RG-20/12/2014-29211)
Emisyon izni almış
işletmeler
GEÇİCİ MADDE 2 –
(Mülga:RG-20/12/2014-29211)
Emisyon izni almamış
işletmeler
GEÇİCİ MADDE 3 – (1) Hava Kalitesinin
Korunması Yönetmeliğine göre emisyon izni alma yükümlülüğü bulunan ancak bu
yükümlülüğünü yerine getirmeyen ve 31/12/2007 tarihine kadar iş termin planı
ile birlikte bu madde kapsamında yetkili mercie başvuru yapmış olan, hava
kalitesi modelleme raporları ile birlikte ölçüm cihazlarının (istasyonlarının)
alımı konusunda sipariş verildiğine dair bilgi ve belgeleri Valilik kanalı ile
Bakanlığa sunan ve en geç 31/12/2008 tarihine kadar hava kalitesi ölçüm
cihazlarının (istasyonlarının) alımına, montajına ve ölçümlere başlayan ve iş
termin planları Bakanlıkça uygun görülen tesisler, tesis etki alanında
Ek-2 de yer alan hava kalitesi sınır değerlerini sağlayarak faaliyet gösterecek
şekilde her türlü önlemi almakla ve 31/12/2011 tarihine kadar iş termin
planında yer alan işleri tamamlamak suretiyle emisyon izni almak için emisyon
izin dosyası hazırlayarak yetkili mercie başvurmakla yükümlüdürler. (Ek
cümle:RG-10/10/2011-28080) Bu kapsamdaki tesislerin işletmecileri, hava
kalitesi ölçüm istasyonu sonuçlarının çevrimiçi izlenmesine imkân verecek
donanımları kurmakla mükelleftir. 31/12/2008 tarihine kadar sürekli hava
kalitesi ölçüm cihazlarının (istasyonlarının) montajını tamamlamamış ve/veya
ölçüm işlemlerine başlamamış olan tesisler bu madde kapsamında değerlendirilemez.
(2) (Ek:RG-10/10/2011-28080)
Özelleştirme sürecindeki termik santrallerden 31/12/2011 tarihine kadar birinci
fıkra hükümlerinin gereklerine uygun hâle getirilmemiş olanların özelleştirme
sürecine ilişkin planlamanın Başbakanlık Özelleştirme İdaresi Başkanlığınca
Bakanlığa bildirilmesi ve özelleştirilmesi öncesinde, işletmelerin bu
Yönetmelik hükümlerine uygunluğunun sağlanması ve işletmecilerinin bu çerçevede
alacakları tedbirlere ilişkin planlamalarını Bakanlığa sunmaları gerekir.
Bu fıkra kapsamındaki tesislerin işletmecileri, özelleştirme sürecinin
tamamlandığı tarihten itibaren üç ay içerisinde iş termin planlarını sunmak ve
en geç iki yıl içerisinde çevre izni almak zorundadırlar. Özelleştirme
sürecinin tamamlanıp tamamlanmadığına bakılmaksızın, bu tesisler için çevre
iznini alma süresi 31/12/2017 tarihini geçemez.
(3)(3)
Bu tesisler faaliyetlerini yukarıda belirtilen süreler içinde, tesis etki
alanında Ek-2 de yer alan hava kalitesi sınır değerlerinin sağlanması ve hava
kalitesinin ölçüm cihazları (istasyonları) ile sürekli izlenmesi ve ölçüm
sonuçlarının kayıt altına alınması Valiliğe düzenli bildirimde bulunulması
koşulu ile iş termin planlarına bağlı olarak sürdürebilir.
(4)(3)
(Değişik:RG-10/10/2011-28080) Tesis etki alanında Ek-2’de yer alan
hava kalitesi sınır değerleri sağlanamadığı takdirde 6, 15, 22, 23, 30, 31, 32
ve 36 ncı maddelerde yer alan hükümler uygulanır. Hava kalitesi ile ilgili
kritik koşulların ortaya çıkması halinde 29 uncu madde ile ilgili hükümler
geçerlidir.
(5)(3)
Birinci fıkrada belirtilen sürelerde iş termin planı hazırlayarak yetkili
mercie sunan ve hava kalitesi ölçümlerine başlayan tesisler iş termin
planlarına uygun olarak faaliyet göstermelidir.
Emisyon izin belgesi
geçerlilik süresi
GEÇİCİ MADDE 4 – (Mülga:RG-30/3/2010-27537)
(1)
1/4/2010 tarihine
kadar emisyon izin başvurusu yapılan dosyalar
GEÇİCİ MADDE 5 –
(Ek:RG-30/3/2010-27537) (Mülga:RG-20/12/2014-29211)
Mevcut büyük yakma
tesisleri için istisnai durumlar
GEÇİCİ MADDE 6 –
(Ek:RG-20/12/2014-29211)
(1) 1/6/1987
tarihinden önce, faaliyet öncesi veya faaliyet sonrası için herhangi bir izin
almış ve tesisin 31/7/2011 tarihinden 31/12/2019 tarihine kadar 20.000 saatten
fazla çalıştırılmayacağını, 8/6/2011 tarihine kadar yazılı olarak taahhüt etmiş
işletmeler; her yıl 31 Ocak gününe kadar Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğüne,
tesisin kalan işletme ömrü için izin verilen, çalıştıkları ve çalışmaları için
kalan süreyi belirten kaydı sunmaları koşulları ile Ek-5.A.1.4’te belirtilmiş olan
emisyon sınır değerlerine uymaktan 31/12/2019 tarihine kadar muaftırlar.
GEÇİCİ MADDE 7 –
(Ek:RG-20/12/2014-29211)
(1) 1987 tarihinden
önce kurulmuş olan yatay üretim prosesi bacası olan tesislerde 1/3/2015
tarihine kadar dikey bacaya geçişe dair iş termin planının (atık gaz dağılım
modelini ve baca gazı ölçümünün yapılabilmesi için gerekli izokinetik şartların
sağlanacağına dair bilgileri de kapsayan) Bakanlığa sunulması koşulu ile
1/1/2016 tarihine kadar bacaların dikey hale getirilmesi zorunludur. Bu süre
içinde atık gazların atmosfere dikey çıkışla verilmesine ilişkin şart aranmaz.
Yürürlük
MADDE 38 – (1) Bu Yönetmelik
yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 39 – (1) Bu Yönetmelik
hükümlerini Çevre ve Orman Bakanı yürütür.
____________
(1)
Bu değişiklik 1/4/2010 tarihinde yürürlüğe girer.
(2)
Bakınız- 14/4/2010 tarihli ve 27552 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan düzeltme.
(3)
10/10/2011tarihli ve 28080 sayılı Yönetmelik değişikliği ile 3 üncü maddesinin
birinci fıkrasından sonra gelmek üzere ikinci fıkra eklenmiş ve diğer fıkralar
buna göre teselsül ettirilmiştir.
Yönetmeliğin eklerini görmek için tıklayınız
|
Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete’nin
|
Tarihi
|
Sayısı
|
3/7/2009
|
27277
|
Yönetmelikte Değişiklik Yapan Yönetmeliklerin
Yayımlandığı Resmî Gazetelerin
|
Tarihi
|
Sayısı
|
1.
|
30/3/2010
|
27537
|
2.
|
10/10/2011
|
28080
|
3.
|
13/4/2012
|
28263
|
4.
|
16/6/2012
|
28325
|
5.
|
10/11/2012
|
28463
|
6.
|
20/12/2014
|
29211
|